تبیین رابطه چابکی سازمان و رهبری تحول گرا با توجه به نقش تعدیل گر هوش استراتژیک مدیران و ارائه یک مدل مطلوب

هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه چابکی سازمان و رهبری تحول گرا با توجه به نقش تعدیل گر هوش استراتژیک مدیران و ارائه یک مدل مطلوب درشرکت پایانه های نفتی ایران است.

این پژوهش با استفاده از روش تحقیق آمیخته (کمی و کیفی)، مصاحبه با 19نفر از مدیران شرکت پایانه های نفتی ایران  انجام شده است با استفاده از روش تحلیل مضمون، به بررسی و کدگذاری مصاحبه ها پرداخته شد. جامعه آماری بخش کمی به منظور بررسی اعتبارسنجی مدل بر اساس معیارهای استخراج شده از بخش کیفی، شامل مدیران و کارشناسان شرکت پایانه های نفتی ایران به تعداد 1847 نفر است. حجم نمونه در این بخش بر اساس جدول کوهن در قسمت بررسی اعتبار مدل هر متغیر147 نفر و در بخش طراحی مدل و بررسی روابط بین متغیرها 205 نفر می باشد که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. در این پژوهش در بخش کیفی به منظور استخراج و تحلیل کدهای مربوط به مصاحبه با خبرگان از نرم افزار NVIVO ویراست 11 و به منظور بررسی اعتبار مدل از نرم افزارهای SPSS ویراست 26 و SMART PLS ویراست 3/3 استفاده گردید.

  نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان دهنده اثر مثبت و معنادار رهبری تحول گرا بر چابکی سازمان (05/0>p،702/0β=) است.بر اساس مقدار ضریب تعیین (R2)، 49درصد از تغییرات چابکی سازمان توسط رهبری تحول گرا تبیین می شود. 

نتایج نشان می دهد ضریب معناداری بین متغیرهای "رهبری تحول گرا هوش استراتژیک" و رهبری تحول گرا (527/6) به دست آمد که به دلیل بیشتر بودن از (96/1) در سطح اطمینان 95 درصد می توان تاثیر متغیر هوش استراتژیک را به عنوان متغیر تعدیل گر در رابطه میان رهبری تحول گرا و چابکی سازمان تایید نمود.