آینده نگاری و ایجاد هوشمندی راهبردی- مطالعه موردی صنعت برق

هوشمندی راهبردی در سیاستگذاری عبارت است از مجموعه ای از اقدامات جستجو، پردازش، اشاعه و حفاظت از اطلاعات با هدف ارائه آن ها به فرد مناسب در زمان مناسب، جهت اتخاذ تصمیم درست. با این تعریف، پژوهشگاه نیرو با ماموریت مدیریت تحقیقات در صنعت برق و انرژی، نقش مستقیم در ایجاد هوشمندی راهبردی در این صنعت دارد. این مقاله با هدف ارزیابی نقش این پژوهشگاه در ایجاد هوشمندی راهبردی در صنعت برق و انرژی تدوین شده است. به این منظور پژوهشی کیفی و کاربردی به صورت مطالعه موردی انجام شد. روش جمع آوری داده ها مصاحبه و بررسی اسناد و روش تحلیل داده ها، تحلیل مضمون بوده است. به منظور سنجش میزان بهره گیری از ابزارهای هوشمندی راهبردی در پژوهشگاه نیرو، با توجه به سه ابزار اصلی این مفهوم یعنی پیش بینی فناوری، ارزیابی فناوری و آینده نگاری فناوری، شاخص های مرتبط طراحی شد. نتایج مطالعه، گویای آن است که پیش بینی فناوری در پژوهشکده های مختلف این سازمان انجام می گیرد، ارزیابی فناوری به ندرت انجام شده و از میان رویکردهای مختلف آینده نگاری شامل آینده نگاری مشارکتی، پژوهشی و راهبردی، بیشتر متمایل به انجام آینده نگاری پژوهشی بوده است؛ در حالی که آینده نگاری راهبردی به عنوان بهترین ابزار برای ایجاد ارتباط میان یافته های علمی و کارشناسی، و سیاست گذاری معرفی شده است و ضروری است که ابزارهای هوشمندی راهبردی در این سازمان تقویت شود.