تحول مفهوم مسئولیت پذیری از دوره نوجوانی تا بزرگسالی در حال پیدایش: با نگاهی به سبک های فرزندپروری ادراک شده

تعریف و درک مفهوم مسئولیت پذیری در طول دوران زندگی هر فرد، تحولات زیادی را پشت سر گذاشته و به میزانی تحت تاثیر تربیت والدین قرار دارد. این پژوهش با هدف بررسی تغییرات در تعریف و درک مفهوم مسئولیت پذیری در دوره های سنی مختلف، با در نظر گرفتن سبک های فرزندپروری ادراک شده، انجام شده است. 

روش و داده ها: 

طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آن، زنان و مردان 12 تا 75 ساله یزدی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب با گروه های سنی انتخاب شده و پرسشنامه سبک های فرزندپروری ادراک شده و پرسشنامه باز پاسخ، مفهوم مسئولیت پذیری را تکمیل کردند. 

نتایج حاصل از بررسی پاسخ های پرسشنامه باز پاسخ، بیانگر تعریف مسئولیت پذیری در قالب طبقه های مفهومی مبتنی بر وظیفه شناسی، امانتداری، قانونمندی، پیشرفت گرایی، سازمان یافتگی و خودمدیریتی بود. تحلیل داده های پژوهش در هر یک از طبقه های تعریفی با آزمون خی دو، نشان داد در مولفه های یادشده بین گروه های سنی مختلف تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین در تاکید بر مولفه های سازمان یافتگی و خودمدیریتی بین افراد متاثر از سبک های فرزندپروری مختلف، تفاوت معنادار وجود داشت. افراد با والدین آسان گیر در تعریف این مفهوم بیشترین تاکید را بر سازمان یافتگی و افراد با والدین سخت گیر بیشترین تاکید را بر خودمدیریتی داشتند. 

یافته ها نشان داد که بررسی های بیشتر بر روی گروه های سنی گسترده تر به خصوص کودکان، با استفاده از ابزار منعطف تری مانند مصاحبه در طرح های طولی منسجم، می توانند چشم انداز بهتری از تغییرات تحولی مفهوم مسئولیت پذیری در طول زمان به دست دهد. 

پیام اصلی: 

محیط شناختی، عاطفی و هیجانی که والدین برای فرزندان خود تحت عنوان سبک فرزندپروری ایجاد می کنند، تاثیر بسزایی در شکل گیری مفهوم مسئولیت پذیری در آنان دارد. به عبارت دیگر، سبک فرزندپروری والدین تا حد زیادی تعیین کننده ی میزان مسئولیت پذیری فرزندان آنان در گذار از دوران نوجوانی به بزرگسالی در حال پیدایش است.