مروری بر کاربرد نانوسلولزبلورین به عنوان پرکننده هیبریدی در آمیزه های لاستیک

تحقیق و توسعه نانوسلولز ومواد کامپوزیتی تقویت شده با نانوسلولز در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این امر تا حد زیادی به ویژگی ها و عملکردهای منحصر به فرد آن از جمله تجدیدپذیری، پایداری، برخورداری از استحکام مکانیکی بالا، وزن و هزینه کم نانوسلولز نسبت داده می شود. هدف از این مطالعه، برجسته کردن پیشرفت های اخیر در ترکیب نانوسلولز در زمینه های لاستیکی به عنوان یک ماده پرکننده تقویت کننده است. این مطالعه شامل مقدمه ای بر لاستیک های طبیعی و مصنوعی به عنوان یک زمینه پلیمری حاوی پرکننده های معمول مانند دوده وسیلیکا است که امروزه آمیزه سازی لاستیک مورد استفاده قرار می گیرند. متعاقبا، آنواع مختلف نانوسلولز ، ازجمله منابع رایج، ابعاد و خواص مکانیکی آن، و به دنبال آن روش های ساخت نانوکامپوزیت های الاستومری و کاربرد نانوسلولز در تقویت لاستیک و پرکننده های هیبریدی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. این بررسی همچنین به مطالعات اخیر و یافته های کیفی درمورد ادغام انواعی از نانوسلولز در انواع مختلف زمینه های لاستیکی با هدف اصلی بهبود خواص مکانیکی آن و حذف تدریجی پرکننده های لاستیکی معمولی، می پردازد. این مقاله با زیست تخریب پذیری و کاربردهای صنعتی بالقوه کامپوزیت های لاستیکی تقویت شده با نانوسلولز و راه پیش روی این فناوری به پایان می رسد.