ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس خود غفلتی در سالمندان ایرانی

شناسایی پدیده پنهان و فراگیر خود غفلتی با پیامدهای گسترده منفی در سالمندان، مستلزم استفاده از ابزاری استاندارد و پویا با دیدگاه کل نگر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی مقیاس خود غفلتی در سالمندان ایرانی انجام شد.

پس از فرایند ترجمه مقیاس اصلی، ویژگی های روان سنجی پرسش نامه 17 گویه ای خود غفلتی از نظر روایی صوری و محتوایی با شاخص اعتبار محتوا ارزیابی شد. روایی سازه با آلفای کرونباخ و تحلیل همبستگی و پایایی با استفاده از روش های همسانی درونی و آزمون مجدد سنجیده شد. اجرای 2 مرحله ای پرسش نامه پس از غربالگری با آزمون شناختی و رضایت آگاهانه، بر اساس معیارهای ورود و خروج انجام شد. داوطلبان در مرحله مقدماتی30 نفر و در مرحله اصلی 207 سالمند 60 سال به بالا از کانون های بازنشستگی شهر تهران بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 21 ارزیابی شد.

میانگین و انحراف معیار ابزار به ترتیب 26/93 و 9/46 بود. شاخص اعتبار محتوایی مقیاس خود غفلتی در سالمندان در کل (0/92= CVI) بود. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش واریماکس منجر به 4 عامل با محوریت عامل روان شناختی شد. آلفای کرونباخ (0/96) مبین همسانی درونی و پایایی قابل قبول برای همه آیتم ها در مقیاس 17 آیتمی خود غفلتی بود.

بر خلاف تفاوت ساختار ابعاد کسب شده در نسخه فارسی با ساختار اصلی، نتایج موید قابلیت اعتماد و پایایی نسخه فارسی مقیاس خود غفلتی در سالمندان ایرانی است. تنها یک آیتم مربوط به سبک زندگی در نسخه اصلی به دلیل مغایرت با فرهنگ ایرانی حذف شد. در نتیجه، مقیاس 18 ماده ای نسخه اصلی به مقیاس 17 ماده ای تقلیل یافت. این مقیاس می تواند به عنوان ابزاری مناسب برای غربالگری و شناسایی سالمندان درگیر خود غفلتی در دسترس متخصصان سالمندی ، پرستاران و کادر درمان قرار گیرد.