مقایسه عملکرد سورگوم رقم فومن با رقم محلی زابل تحت تاثیر آبیاری با آب شور و غیرشور در منطقه سیستان

به منظور مقایسه عملکرد دو رقم سورگوم فومن و رقم محلی زابل (به عنوان شاهد منطقه) آزمایشی تحقیقی-ترویجی در شرایط آبیاری با آب غیر شور (2 دسی زیمنس بر متر) و شور (8 دسی زیمنس بر متر) در دو سایت جداگانه در سال زراعی 1400-1399 در مزارع کشاورزان دو شهرستان هامون (روستای اکبرآباد) و شهرستان زهک (روستای سیاسر) اجرا شد. رقم فومن در روستای اکبرآباد در شرایط غیر شور و شور به ترتیب با میانگین عملکرد دانه 4 و 1/9 تن در هکتار و در روستای سیاسر در شرایط غیر شور و شور به ترتیب با میانگین عملکرد دانه 4/2 و 2 تن در هکتار نسبت به رقم سورگوم محلی زابل برتری داشت. رقم محلی زابل در روستای سیاسر در شرایط غیر شور و شور دارای میانگین عملکرد دانه 2/4 و 1/3 تن در هکتار و در روستای اکبرآباد در شرایط غیر شور و شور 2/5 و 1/2 تن در هکتار عملکر دانه داشت. از نظر میزان تولید علوفه تر در روستای سیاسر سورگوم رقم محلی زابل در شرایط غیر شور و شور با تولید علوفه تر 54/1 و 30/6 تن در هکتار و در روستای اکبرآباد سورگوم محلی زابل در شرایط غیر شور و شور با میانگین 52/5 و 33/5 تن در هکتار نسبت به رقم فومن برتری نشان داد. با توجه به نتایج این بررسی سورگوم رقم فومن در شرایط غیر شور و شور به عنوان رقم دانه ای مناسب برای تکثیر و توسعه در منطقه سیستان و مناطق هم اقلیم قابل توصیه می باشد. درصورتیکه هدف تولید علوفه باشد، رقم محلی زابل پیشنهاد می گردد.