ارزیابی میزان مختلف علف کش گلیفوسیت در مراحل رشد رویشی - زایشی و عملکرد گیاهان خیار چنبر(Cucumis melo var. Flexuosus) ، گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum) و باقلا (Vicia faba)

در این تحقیق میزان های مختلف علف کش گلیفوسیت در زمان مختلف رشد گیاهی گیاهان انجام شد. در کشاورزی به عنوان یک علف کش غیرانتخابی در دهه های گذشته و حال به دلیل توسعه علف های هرز مقاوم و سمج استفاده از آن افزایش یافته است. این پژوهش علمی بصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در شهرستان شوشتر با کاربرد میزان های مختلف علف کش گلیفوسیت برای ارزیابی خسارت و عملکرد روی گیاهان خیار چنبر، گوجه فرنگی و باقلا انجام شد. علف کش گلایفوسیت اعمال شده در میزان های 1.51، 2.51، 4.56، 6.55، 8.50 گرم ماده موثر در هکتار مصرف شد. گلیفوسیت در مراحل اولیه رویشی و اولیه زایشی استفاده شد. نتایج نشان داد گباه خیار محلی چنبر تحت تاثیر کاربرد علفکش دارای حداقل آسیب، اما دارای کاهش رشد و عملکرد در تیمارهای با دوز بالاتر است. 14روز پس از اعمال تیمار با میزان 6.55 و8.50 گرم در هکتار، آسیب دیدگی به گوجه فرنگی با 28 تا 42درصد، با کاربرد 8.50 گرم در هکتار کاهش 68 درصدی عملکرد تجاری مشاهده شد. گوجه فرنگی همچنین در هنگام قرار گرفتن در معرض این علف کش در مرحله زایشی نسبت به مرحله رویشی حساسیت بیشتری نشان داد. باقلا حساس ترین محصول مورد بررسی در این آزمایش بود. آسیب دیدگی14روز پس از اعمال تیمار پس از مصرف علف کش با میزان های کاربردی برای باقلا در مرحله رشد رویشی در مقایسه با مرحله زایشی بیشتر بود. نیزکاهش ارتفاع بوته و تجمع زیست توده برای باقلا اتفاق افتاد. از طرفی با کاربرد 8.50 گرم در هکتار 13 درصد عملکرد تجاری نسبی باقلا مشاهده شد.