پاسخ مایوکاین های mTOR/P70S6K به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم

هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ مایوکاین های mTOR/P70S6K به فعالیت بدنی اکسنتریک و کانسنتریک در مردان جوان سالم بود. 10 مرد سالم بصورت تصادفی در هر یک از گروه ها (گروه کانسنتریک 5 نفر- گروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. پروتکل های انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت زاویه ای 60 درجه بر ثانیه بود. گشتاورهای تعیین شده برای هر آزمودنی به منظور همسان سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت و برگشت 60 درجه بر ثانیه بود. در ابتدا و انتهای مطالعه از بافت عضله پهن جانبی بایوپسی انجام شد. برای بررسی بیان ژن mTOR/P70S6K، از تکنیک PCR Real Time استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی mTOR در گروه کانسنتریک معنادار اما در گروه اکسنتریک معنادار نبود. همچنین تغییرات درون گروهی P70S6K در گروه اکسنتریک و کانسنتریک معنادار نبود (05/0p ≥). همچنین تغییرات بین گروهی نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه در هر دو متغیر بود (05/0p ≥). بنظر می رسد عدم تغییرات معنادار در متغیرهای مورد نظر ناشی از عدم فشار تمرینی کافی جهت تحریک افزایش mTOR/P70S6K باشد. و با توجه به بررسی پاسخ بنظر می رسد در بحث سازگاری نتایج متفاوتی بدست آید که نیاز به بررسی دارد.