جایگاه حقوقی بازاریاب در سکوت قوانین موضوعه

بازاریابی از نهادهای موجود در جامعه است که صرفا در مباحث بازرگانی و اقتصادی از آن یاد می شود. این نهاد در جامعه امروزی جایگاهی خاص دارد که با وجود این با وجود نقش مهم آن جایگاه و ماهیت حقوقی آن معین نیست از سوی دیگر برای تعیین حقوق و تکالیف بازاریاب باید ماهیت حقوقی آن مشخص گردد. حال با توجه به خلا قانونی این سئوال مطرح است که ماهیت حقوقی بازاریاب چیست؟ حقوق و تکالیف بازاریاب با کدام نهاد حقوقی قابل تطبیق است؟ در فقر قوانین موضوعه کنونی با توجه به تجاری بودن عمل بازاریابی به ناچار باید ماهیت آن را با مقایسه با نهادهای مشابه معین کرد. در مقایسه با نهادهایی مانند وکالت، اجاره اشخاص، تصدی به موسسات برای انجام امور، عاملی، حق العمل کاری و دلالی این نتیجه حاصل می شود که با توجه به فقد جایگاه قانونی خاص، فعالیت بازاریابی بسته به شرایط هر مورد ممکن است مصداقی از هر کدام از موارد مزبور باشد، اما با توجه به وضعیت موجود غالب موارد بازاریابی مصداق دلالی است؛ چه عمدتا بازاریاب صرفا واسطه انجام معامله است و بابت بازاریابی از آمر اجرت (ثابت یا درصد) دریافت می دارد؛ در این صورت بازاریاب را می توان بازاریاب-دلال نامید و بر اساس مقررات موجود، حقوق و تکالیف او را تعیین کرد.