اهمیت زیست فناوری در فراوری کاغذهای باطله

در سال های اخیر با توجه به کمبود منابع جنگلی و همچنین افزایش میزان مصرف کاغذ و مقوا، بسیاری از تولیدکنندگان خمیر و کاغذ استفاده از منابع مختلف الیاف بازیافتی را توسعه داده اند. بنابراین بازیافت کاغذ یک راه کار موثر و سازگار با محیط زیست برای حفظ منابع جنگلی بوده که در نهایت منجر به صرفه جویی در تنوع طبیعی و مصرف انرژی می شود. استفاده از زیست فناوری در بخش های مختلف صنایع فرآورده های سلولزی همچون خمیرسازی زیستی، رنگ بری زیستی، مرکب زدایی زیستی، تصفیه زیستی پساب و... مورد توجه قرار گرفته و دستاوردهای خوبی نیز در این زمینه به دست آمده است. استفاده از آنزیم ها در فراوری الیاف بازیافتی یکی از مهم ترین جنبه های کاربردی علم زیست فناوری در صنایع سلولزی است. استفاده از فناوری های آنزیمی به عنوان فرآیند دوست دار محیط زیست منجر به تغییر در فرآیندهای صنعتی شده و قابلیت های زیادی را در حل بسیاری از مشکلات الیاف بازیافتی به ویژه مشکلات مربوط به مرکب زدایی کاغذ باطله، سرعت آب گیری خمیرکاغذ، استخوانی شدن (شاخه ای) الیاف، پالایش و مواد چسبناک نشان داده است. به طور کلی مرکب زدایی با آنزیم ها تحت شرایط اسیدی یا خنثی، میزان مصرف مواد شیمیایی را کاهش داده و زردی کاغذهای بازیافتی را در شرایط مرکب زدایی متداول قلیایی کاهش می دهد. امروزه استفاده از آنزیم های سلولزی (سلولاز و همی سلولاز) و اکسایشی (مانند لاکاز) و همچنین آمیلاز و پکتیناز نتایج قابل قبولی را برای مرکب زدایی انواع مختلف کاغذهای باطله نشان داده اند به طوری که اغلب آزمایش های انجام شده در واحدهای نیمه صنعتی و همچنین صنعتی اثبات کردند که مرکب زدایی با آنها می تواند موجب کاهش هزینه مواد شیمایی، افزایش میزان جداسازی ذرات مرکب