بررسی اثر تقویت کننده های نانو سلولز و نانو ذرات عصاره رزماری روی خواص الاستیک و ضد باکتریایی زیست کامپوزیت زمینه اپوکسی

این پژوهش به بررسی خاصیت الاستیک به عنوان یکی از خواص مکانیکی و خاصیت آنتی باکتریال نانوذرات سلولز و عصاره گیاه رزماری و تاثیر آنها بر عملکرد کلی بیوکامپوزیت های اپوکسی مبتنی بر نانو سلولز و عصاره رزماری می پردازد. در این مقاله از گیاه رزماری برای تعیین فعالیت ضدمیکروبی استفاده شده است. در ابتدا نمونه ها برای توزیع یکنواخت با چهار درصد وزنی (خالص،5/0%،1%،5/1%،2%) عصاره رزماری، نانو سلولز و ترکیب عصاره و نانو سلولز ساخته شده است. سپس نمونه ها تحت آزمایش کشش قرار گرفته و نتایج حاکی از آن است که مدول یانگ از 5/0درصدوزنی شروع به افزایش داشته و بیشترین مدول یانگ در5/1% وزنی از تقویت کننده ها بدست می آید. همچنین خواص مکانیکی نمونه ها در2% وزنی شروع به کاهش نموده که می تواند به دلیل کلوخه شدن یا آگلومره شدن نتقویت کننده ها در اپوکسی باشد که خواص مکانیکی آن را کاهش می دهد. درتست آنتی باکتریال، براساس نتایج باکتری اشریشیاکلی به عصاره رزماری حساسیت نشان نداده و هیچ هاله عدم رشدی مشاهده نشد. این درحالی است که باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به عصاره رزماری حساسیت نشان داده و هاله ای به قطر20میلیمتررا ثبت کرده است. نهایتا" باکتری استافیلوکوکوس نسبت به بیوکامپوزیت های ساخته شده حساس بوده و بهترین عملکردآنتی باکتریال را در بیوکامپوزیت هیبریدی در2%وزنی مشاهده شد.