لتروزول و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان: یک مطالعه مقطعی گذشته نگر

اخیرا لتروزول به علت اثر کاهش دهنده استروژن و افزایش دهنده آندروژن بر تخمدان ها و در نتیجه اثر بر سلول های گرانولوزا و کاهش تولید فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) در پیشگیری از سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS) متوسط تا شدید در تکنولوژی کمک باروری (ART) مورد توجه واقع شده است.

هدف ما از این مطالعه بررسی اثر مصرف لتروزول در پیشگیری از بروز OHSS در زنان نابارور با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک در سیکل ART می باشد.

در این مطالعه مقطعی، از بین 1743 پرونده پزشکی زنان نابارور که در برنامه برگشت تخمک مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری یزد قرار داشتند، اطلاعات 343 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و در معرض خطر OHSS از فروردین تا اسفند 1401 بررسی شد. تحریک تخمدان با پروتکل GnRH آنتاگونیست انعطاف پذیر انجام شده بود. بیماران براساس دریافت یا عدم دریافت لتروزول به دو گروه تقسم شدند. در گروه لتروزول از روز تریگر 5/2 میلی گرم لتروزول دوبار در روز ادامه یافت و گروه کنترل لتروزول دریافت نکرد. متغیر های شدت OHSS و میزان بستری شدن و نیاز به تجویز آلبومین بین دو گروه آنالیز شد.

89 زن در گروه لتروزول و 254 زن در گروه کنترل بررسی شد. از نظر سن و وزن، بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت ولی از نظر AMH گروه لتروزول AMH بالاتری از لحاظ آماری نسبت به گروه کنترل داشت (61/4 ± 53/7 در برابر 63/3 ± 47/5 و 001/0 < p). از نظر پارامترهای شدت OHSS و میزان بستری شدن و نیاز به تجویز آلبومین بین دو گروه تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت.

بر اساس مطالعه اخیر، اضافه کردن لتروزول به درمان GnRH آنتاگونیست و کابرگولین، باعث کاهش شدت OHSS نمی شود.