ارتباط هوش هیجانی و سبک تربیتی والدین با اضطراب و ترس از دندانپزشکی در کودکان 6 تا 15 ساله

روابط کودک با دندانپزشک محصول تعاملات پیچیده بیمار، والدین و دندانپزشک می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش هیجانی و سبک تربیتی والدین برترس و اضطراب دندانپزشکی کودک انجام شده است.

در این مطالعه توصیفی مقطعی افراد 6 تا 15 سال به همراه والد که به دانشکده دندانپزشکی شهید صدوقی یزد مراجعه کردند به روش آسان انتخاب شدند. برای سنجش اضطراب و ترس به ترتیب از پرسشنامهMCDAS و CFSS-DS و برای سنجش میزان هوش هیجانی و سبک تربیتی والدین به ترتیب از پرسشنامه Shering وBaumrind استفاده شد. داده ها در محیط نرم افزار SPSS version 17 به کامپیوتر وارد و با آزمون مربوط به آن (T_Test و ANOVA) تجزیه و تحلیل شدند.

از 120 فرد شرکت کننده، 39 نفر پسر و 81 نفر دختر بودند. میانگین سنی کودکان مورد بررسی 2/46±9/31 سال و میانگین سنی والد آن ها 4/82±37/60 بود. بین سبک تربیتی والد با ترس و اضطراب دندانپزشکی کودک (به ترتیب 0/492=P و0/769=P) و نیز بین هوش هیجانی والد با اضطراب دندانپزشکی کودک رابطه معنی دار وجود نداشت (0/053=P) اما بین هوش هیجانی والد با ترس دندانپزشکی کودک رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت. (0/274-= r و 0/003=P).

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سبک تربیتی والد با ترس و اضطراب دندانپزشکی کودک و نیز هوش هیجانی والدین با اضطراب دندانپزشکی کودک ارتباط معناداری نداشت اما هوش هیجانی والد با ترس دندانپزشکی کودک رابطه معکوس و معناداری داشت.