فراوانی افکار خودکشی در سالمندان ساکن استان گلستان در سال 1401: یک مطالعه توصیفی

در مقایسه با سایر گروه های سنی، سالمندان بیشتر در معرض خطر خودکشی هستند. فرآیند خودکشی شامل تفکر، برنامه ریزی برای عمل و در نهایت تکمیل خودکشی است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی افکار خودکشی در سالمندان انجام شد.

این مطالعه مقطعی، توصیفی و تحلیلی در سال 1401 در استان گلستان انجام شد. جامعه هدف، سالمندان ساکن استان گلستان که به مراکز بهداشتی و درمانی مراجعه نموده و  معیار ورود به مطالعه را داشتند. تعداد 419 سالمند به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس افکار خودکشی Beck (1997) که دارای 19 سوال بود، جمع آوری و با آزمون های آماری توصیفی و استنباطی(کای اسکوئر، کروسکال والیس و فیشر) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

از نظر افکار خودکشی6/93 درصد سالمندان کم خطر، 3/4 درصد دارای خطر متوسط محسوب شده و 1/2 درصد از سالمندان پرخطر می باشند. همچنین بین افکار خودکشی و جنسیت، درآمد و میانگین سن سالمندان تفاوت معناداری وجود نداشت. اما بین افکار خودکشی قومیت، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات و بیماری زمینه ای ارتباط معناداری وجود دارد.

نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی افکار  خودکشی در ابعاد آمادگی برای خودکشی و اقدام به خودکشی در سالمندان استان گلستان پایین تر از میانگین کشوری می باشد. مدیریت مناسب شرایط روان پزشکی، عصبی و پزشکی سالمندان احتمالا می تواند خطر خودکشی را در این گروه سنی کاهش دهد. بنابراین اتخاذ استراتژی های لازم برای شناسایی و برطرف کردن عوامل خطر خودکشی با تمرکز بر گروه های خاص توصیه می شود.