نقش نوآوری مالی بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه بر اساس مدل رشد شومپیتر

در جهان، اکثر اقتصادهای ملی پس از بحران مالی دچار رکود اقتصادی شده اند. این نیاز به بررسی تاثیر نوآوری مالی و رشد اقتصادی برای محافظت از کشورها در برابر مشکلاتی که ممکن است با کمبودهای بازار بخش مالی مواجه شود، مطرح کرده است. با رشد در اقتصاد جهانی، یکی از عوامل اساسی نوآوری مالی است که در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه مشاهده می شود و نتایج ثمربخشی برای اقتصاد ایجاد می نماید. رابطه بین نوآوری مالی با رشد اقتصادی طی چند دهه اخیر به عنوان یکی از موضوعات موردتوجه اقتصاددانان است.
در این مطالعه، با استفاده از آزمون PMG تاثیر شاخص های نوآوری مالی بر رشد اقتصادی در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه را برای دوره زمانی 2000 تا 2022 آزمون می کنیم. از سه متغیر پروکسی برای محاسبه نوآوری مالی استفاده شده است،: نقدینگی به حجم پول در گردش (M2/M1)، اعتبار بانکی به بخش خصوصی، پروکسی با ضریب نفوذ تلفن همراه برای محاسبه تعداد مشترک فعال اینترنت به جمعیت استفاده می شود.
در کشورهای توسعه یافته در بلندمدت همه ضرایب به جز نرخ تورم در سطح 5% معنادار می باشند. تاثیر هزینه های دولت، تشکیل سرمایه ناخالص و آزادسازی تجاری بر رشد اقتصادی مثبت بوده است. ضرایب M2/M1 و نفوذ تلفن همراه منفی و ضریب اعتبارت مثبت می باشند. در کشورهای درحال توسعه ضرایب M2/M1 و نفوذ تلفن همراه منفی و اعتبارات مثبت می باشند. از شاخص های نوآوری مالی M2/M1 و ضریب نفوذ تلفن همراه (MB) تاثیر منفی بر رشد اقتصادی دارند. رشد نوآوری نمی تواند زیربنای توسعه اقتصادی برای اقتصادهای درحال توسعه باشد؛ زیرا زیرساخت ها در این کشورها فراهم نمی باشند.