بررسی عملکرد لرزه ای ساختمان های نامتقارن چند طبقه طراحی شده بر مبنای آیین نامه ASCE07-22 با استفاده از تحلیل های دینامیکی فزاینده غیرخطی

در اکثر آیین نامه های لرزه ای کنونی، سختی و مقاومت المان های مقاوم در برابر زلزله مستقل در نظر گرفته شده به گونه ای که تغییر مقاومت المان ها منجر به تغییر در سختی المان ها نخواهد شد. مطالعات اخیر نشان می دهد که سختی و مقاومت  این المان ها وابسته بوده و لذا نحوه محاسبه این پارامترها و آرایش مراکز جرم، سختی و مقاومت می تواند در تعیین پاسخ٬ های لرزه ای موثر باشد. در این تحقیق سه گروه طراحی ساختمان ٬های پنج طبقه و نه طبقه شامل مدل طراحی مبتنی بر آیین نامه لرزه ای ASCE/SEI 07-22، مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی با خروج از مرکزیت تسلیم نرمال شده (ed/A) 0 تا 15% به همراه یک مدل متقارن به کمک آنالیزهای استاتیکی غیرخطی و دینامیکی فزاینده غیرخطی مورد محاسبه و ارزیابی قرارگرفتند. نتایج نشان داد متوسط میانه شتاب طیفی در سطح عملکردی فرو ریزش در مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی نسبت به مدل طراحی مبتنی بر آیین نامه ASCE/SEI 07-22 ، حدودا 18% افزایش داشته است که این افزایش به معنی ایمن بودن مدل های بالانس-25% و متقارن مقاومتی در مقایسه با مدل طراحی آیین نامه است. ضمنا متوسط نسبت حداکثر چرخش سقف ها و حداکثر دریفت جابجایی طبقات در سطح عملکردی فرو ریزش در مدل بالانس-25% و مدل متقارن مقاومتی نسبت به مدل طراحی آیین نامه ASCE/SEI 07-22  به ترتیب منجر به کاهش 100درصدی و 12درصدی شده است. لذا با توجه به نتایج فوق استنباط گردید که مدل طراحی مبتنی بر آیین نامه از پایین ترین و مدل های بالانس-25% و متقارن مقاومتی از بالاترین عملکرد لرزه ای دینامیکی برخوردار هستند.