بررسی ریسک بروز بیماری های سرطانی و غیر سرطانی در انواع روش های جوشکاری در یک صنعت فلزی

صنایع فلزی امروزه نقش به سزایی در اقتصاد تولیدی جهان دارند. جوشکاری از فعالیت های اصلی این صنعت محسوب می شوند. فیوم های جوشکاری در شیوع و بروز بیماری های شغلی موثر می باشند. بنابراین در این پروژه تحلیل ریسک بروز بیماری های سرطانی و غیر سرطانی به روش EPA در جوشکاران با انواع مختلف جوشکاری اهمیت دارد.

در این مطالعه 4 نوع جوشکاری (زیرپودری)SAW ،(جوشکاری قوس فلزی محافظ) SMAW،(جوشکاری قوسی تنگستن گازی) GTAW،(قوس فلزی گازی) GMAW و برای هر روش جوشکاری فلزات سرب، منگنز، کروم و آهن مورد بررسی قرار گرفتند.برای تعیین میزان مواجهه پرسنل با انتخاب روش NIOSH 7300 و آنالیز بوسیله دستگاه ICP MS نمونه برداری و تعیین مقدار صورت گرفت. ریسک سرطانی و غیر سرطانی شغلی با بکارگیری سیستم ارزیابی ریسک (RAIS) و روش ارزیابی ریسک مورد استفاده از دستورالعمل های توصیه شده سازمان ایمنی و بهداشت شغلی (OSHA) و سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (EPA) به دست آمده است. مبنای محاسبه مصرف روزانه مزمن (CDI) با استفاده از میانگین غلظت آلاینده های فلزی، غلظت مرجع EPA (RfC) و فاکتور شیب سرطان (CSF) به ترتیب برای ارزیابی خطرات غیر سرطانی و سرطان استفاده شد، سپس میزان ریسک سرطانی و غیر سرطانی آن ها بررسی گردید.

یافته ها نشان داد در هر چهار نوع جوشکاری بیشترین ریسک بیماری های سرطانی را فلز کروم و سپس سرب در بین فیوم های فلزی جوشکاری دارا می باشند. ریسک سرطانی فلز کروم و سرب غیرقابل قبول بوده است. ریسک بیماری های غیر سرطانی در مواجهه با فلزات کروم و منگنز (HQ > 1) غیرمجاز می باشد.

ارتقاء سطح سلامتی جوشکاران از طریق به کارگیری روش های کنترلی برای کارگران در معرض با این نوع فعالیت مورد نیازمی باشد. کنترل عوامل زیان آور هوای محیط کار و کاهش مواجهه تنفسی پرسنل، شامل استفاده از سیستم های تهویه و کنترل فنی، اندازه گیری و آنالیز هوای تنفسی و بیولوژیکی جوشکاران برگزاری دوره های آموزش ، استفاده از برنامه و تجهیزات حفاظتی تنفسی، ایجاد رویه های اصلاح در نحوه انجام کار و ایمنی و در نهایت اندازه گیری و ارزیابی ریسک مجدد بعد از انجام اقدامات کنترلی لازم می باشد