نقش میانجی فرسودگی زناشویی در رابطه ساختاری پایداری روانی و سالم زیستی

این پژوهش با هدف تعیین الگوی ساختاری شاخص های سالم زیستی بر اساس پایداری روانی با میانجیگری دلزدگی زناشویی در دانشجویان متاهل در یک طرح همبستگی انجام شد.

جامعه آماری تحقیق را تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند که 517 نفر با روش دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای تحقیث شامل پرسشنامه های سیاهه سالم زیستی (میرز و سوئینی، 1999)، سرمایه روان شناختی (لوتانز و آولیو، 2007)، پایداری روانی (کلاف و دیگران، 2002) و مقیاس دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) بودند. پروتکل طرحواره درمانی یانگ (1999) طی 8 جلسه روی آزمودنی های گروه تجربی اجرا گردید.

نتایج نشان داد که مدل سالم زیستی بر اساس پایداری روانی با تاکید بر نقش میانجی دلزدگی زناشویی برازش دارد و دلزدگی زناشویی در ارتباط پایداری روانی با دلزدگی زناشویی دانشجویان متاهل نقش میانجی دارد. براساس نتایج آزمون مدل یابی پایداری روانی توانایی تبیین 54 درصد از واریانس دلزدگی زناشویی دانشجویان متاهل را دارند.

به نظر می رسد که به منظور افزایش سطح سالم زیستی دانشجویان، می توان بر اساس روان شناسی مثبت نگر و رگه های شخصیتی پایداری روانی، همچنین تقویت درک مناسب از روابط زوجی دانشجویان متاهل، اقداماتی اثرگذار را در راستای تقویت سالم زیستی و ارتقای کیفیت زندگی دانشجویان متاهل، خانواده ها و تبع آن کل افراد جامعه انجام داد که با توجه به شرایط تحمیل شده به دلیل همه گیری کرونا، امری ضروری است.