ارتباط بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی در دانش آموزان نمازگزار

از آنجا که معنویت بر تمام ابعاد انسان احاطه دارد، پیدا کردن روابط آن با سلامت دانش آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی در دانش آموزان نمازگزار انجام شد.

روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول ناحیه 2 کرمان بودند که 225 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های هوش معنوی بدیع و همکاران (1389)، نشاط ذهنی رایان و فردریک (1997) و سلامت روان گلدبرگ (1979)، پاسخ دادند. یافته ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و نشاط ذهنی با سلامت روانشناختی ارتباط مستقیم وجود دارد. هوش معنوی و نشاط ذهنی، به ترتیب بیشترین نقش را در تبیین سلامت روانشناختی دانش آموزان نمازگزار دارند (0/001>P).

با توجه به یافته ها می توان گفت ارتقاء هوش معنوی و نشاط ذهنی نقش مهمی در افزایش سلامت روانشناختی دانش آموزان نمازگزار دارند و بالعکس دانش آموزانی که اهل نمازگزاری هستند از سلامت روانی بیشتری برخوردارند.