اثر پاکلوبوترازول و سایکوسل بر ویژگی های رشدی و گلدهی شمعدانی (Pelargonium hortorum)

در گیاهان زینتی به ویژه شمعدانی کنترل رشد رویشی، کاهش ارتفاع گیاهان و افزایش تراکم گیاه از اهمیت بالایی برخوردار است و سایکوسل و پاکلوبوترازول از مواد شیمیایی هستند که به طور وسیع در کاهش رشد تعداد زیادی از گیاهان به کار می روند. همچنین، به دلیل این که این ترکیب ها جذب کننده رادیکال های آزاد نیز هستند، پیری گل ها را به تاخیر می اندازند و تنش اکسیداتیو را در گیاه کاهش می دهند؛ در نتیجه بر ماندگاری گل نیز تاثیر مثبتی دارند. برای بررسی اثر محلول پاشی پاکلوبوترازول و سایکوسل بر شاخص های رشد رویشی و گلدهی شمعدانی (Pelargonium hortorum) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه انجام شد. تیمار ها شامل محلول پاشی سایکوسل (صفر، 500، 1000 و 1500 میلی گرم در لیتر) و پاکلوبوترازول (50، 75 و 100 میلی گرم در لیتر) بود که در مرحله 6 تا 8 برگی به کار رفت. نتایج نشان داد که تمام تیمارها بر متغیرهای اندازه گیری شده اثر معنی دار داشتند. بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (87/66 گرم)، فعالیت آنزیم کاتالاز (77/2 واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) و پراکسیداز (34/14 واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) در تیمار محلول پاشی سایکوسل 1500 میلی گرم در لیتر و بیشترین محتوای کلروفیل کل (71/12 میلی گرم در گرم وزن تر برگ)، میزان آنتوسیانین (91/2 میلی گرم در لیتر وزن تر گلبرگ)، پروتئین (12/51 میکروگرم در گرم وزن تر گلبرگ)، فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (75/2 واحد آنزیم بر گرم وزن تر گل) و ماندگاری گل روی بوته (92/20 روز) در تیمار محلول پاشی 1000 میلی گرم در لیتر سایکوسل دیده شد، بیشترین شاخص ثبات غشاء یاخته ای (17/78%) نیز در تیمار محلول پاشی سایکوسل 500 میلی گرم در لیتر بود، همچنین بیشترین طول ریشه (85/43 سانتی متر) و کمترین ارتفاع گیاه (59/20 سانتی متر) نیز در تیمار محلول پاشی پاکلوبوترازول 100 میلی گرم در لیتر به دست آمد. در حالی که بیشترین ارتفاع گیاه (78/26 سانتی متر) در شاهد دیده شد. به طور کلی، محلول پاشی شمعدانی توسط کندکننده های رشد به ویژه سایکوسل با غلظت 1000 میلی گرم در لیتر برای بهبود ویژگی های رشدی، گلدهی و افزایش بازار پسندی گیاه، توصیه می شود.