تغییرهای مورفو-فیزیولوژیک گل بریدنی آلسترومریا ʾFrostyʿ تیمار شده با نیتروپروساید سدیم و تیمول

با توجه به این که افزایش زمان بازارپسندی گل های بریدنی از نظر اقتصادی بسیار با اهمیت است و گل بریدنی آلسترومریا نیز یکی از مهم ترین گل های بریدنی ایران و جهان می باشد، آزمایشی برای بررسی اثر غلظت های نیتروپروساید سدیم و تیمول بر عمرگلجایی و صفات فیزیولوژیک گل آلسترومریا به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف نیتروپروساید سدیم (صفر، 50 و 100 میکرومولار) و سطوح متفاوت تیمول (صفر، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر) بود. بیشترین عمر گلجایی (3/16 روز) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول دیده شد. در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تغییرهایی ازنظر ماندگاری گل به ثبت نرسید. برهمکنش نیتروپروساید سدیم و تیمول بر وزن تر نسبی در روزهای 5، 7، 9 و 13 و برجذب محلول در تمامی روزها معنی دار شد. در تیمارهای 50 و 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با 50 میلی گرم بر لیتر تیمول تا روز پنجم روند جذب محلول و وزن تر بالا رونده و پس ازآن پایین رونده به ثبت رسید. کمترین میزان وزن تر نسبی و جذب محلول در تیمار شاهد به ثبت رسید. بالاترین میزان سبزینه a (16/0 میلی گرم بر گرم وزن تر)، سبزینه b (078/0 میلی گرم بر گرم وزن تر) و سبزینه کل (238/0 میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی گرم در لیتر تیمول دیده شد. در تیمارهای 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم بدون تیمول یا حاوی تیمول میزان باکتری ها در پایین ترین سطح خود (log10 CFU/ml 51/3-62/3) به ثبت رسید و بالاترین میزان این شاخص (log10 CFU/ml 88/3) در تیمار شاهد دیده شد. در تیمارهای بدون نیتروپروساید سدیم و 50 میکرومولار نیتروپروساید سدیم با افزایش غلظت تیمول تفاوت معنی داری ازنظر وزن خشک دیده نشد، اما بیشترین میزان وزن خشک در تیمار 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم و 50 میلی گرم در لیتر تیمول به ثبت رسید. نتایج این آزمایش کاربرد 100 میکرومولار نیتروپروساید سدیم همراه با تیمول یا بدون تیمول را برای افزایش عمر پس برداشت و کاهش تخریب سبزینه پیشنهاد می کند.