اثر تیمار پس از برداشت متیل جاسمونات بر بیان برخی ژن های مسیر بیوسنتزی اتیلن و خواص کیفی میوه توت فرنگی

در این مطالعه از کاربرد متیل جاسمونات در 0، 10 و 100 میکرومول در لیتر به مدت 16 ساعت در دمای 20 درجه سلسیوس جهت به تاخیر انداختن پیری و حفظ کیفیت در میوه های توت فرنگی رقم سابروسا در طول دوره نگهداری در دمای 5/0 ± 3 درجه سلسیوس به مدت 12 روز استفاده گردید. میوه های تیمار شده با متیل جاسمونات سطح بالایی از اسیدیته کل و ویتامین ث را نشان دادند. همچنین سفتی این میوه ها بعد از 12 روز نگهداری در مقایسه با شاهد بیشتر بود. بیشترین میزان فنل کل و آنتوسیانین کل در میوه های توت فرنگی تیمار شده با 100 میکرومولار متیل جاسمونات و بعد از 8 روز نگهداری مشاهده شد. تیمار متیل جاسمونات در مقایسه با شاهد کاهش معنی داری در افزایش پی اچ، پوسیدگی و مواد جامد محلول (p˂0/01) داشت.  میزان بیان ژن های 1-آمینوسیکلوپروپان 1- کربوکسیلیک اکسیداز (ACO) و 1- آمینوسیکلوپروپان 1- کربوکسیلیک سینتاز (ACS)  در مسیر بیوسنتزی اتیلن در روز 8 نگهداری در میوه های تیمار شده با 10 و 100 میکرومولار متیل جاسمونات کمی افزایش نشان داد، اما پس از آن کاهش یافت. بیشترین میزان بیان ژن ها در روز 8 نگهداری مربوط به تیمار 10 میکرومولار بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که متیل جاسمونات می تواند با تحریک مسیر بیوسنتزی اتیلن در حدی که فقط سیستم دفاعی و مکانیسم های درگیر در افزایش تحمل تنش های زنده و غیر زنده را فعال کند و نیز با افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی، موجب حفظ کیفیت و عمر پس از برداشت میوه توت فرنگی رقم سابروسا در طول دوره نگهداری شود.