رابطه اخلاق و ورزش و مبانی انسان شناختی و ارزش شناختی اخلاق ورزش
«اخلاق ورزش» همان قواعد و موازین اخلاقی در عرصه ورزش است که باید رعایت شود. در این تعریف رابطه اخلاق و ورزش یک رابطه حداکثری است، به گونه ای که تفکیک این دو از یکدیگر امکان ندارد؛ به این معنی که فعالیت های ورزشی به علت اختیاری بودن، همیشه موضوع ارزش اخلاقی قرار می گیرند. ترکیب انسان از روح و بدن، تاثیرپذیری آنها از یکدیگر، داشتن سرشت مشترک، و هدفمند بودن خلقت انسان از مهمترین مبانی انسانشناختی به شمار می روند و ذاتی بودن ارزش نهایی، مطلقگرایی، واقعگرایی و توجه همزمان به حسن فعلی و حسن فاعلی نیز از کلیدیترین مبانی ارزششناختی اخلاق ورزش هستند. نوشتار پیشرو از سنخ پژوهشهای نظری و توسعهای است و اطلاعات و مواد اولیه تحقیق به روش «کتابخانهای» گردآوری شده و با روش «استدلال» - نه روش آماری- تجزیه و تحلیل عقلانی گردیده است.
اخلاق ، ورزش ، اخلاق ورزش ، انسان شناسی ، ارزش شناسی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.