بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی بر اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب

امروزه اضطراب یک نگرانی عمده  برای سلامت عمومی و یکی از مهم ترین مشکلات روانشناختی دوران نوجوانی به شمار می رود. نوجوانان مبتلا به  اضطراب مشکلات روانشناختی بیشتری را نسبت به همسالان خود تجربه می کنند و باعث اختلال در عملکرد آن ها می شود. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی بر اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب می باشد.
مواد و

پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری 45 روز با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پایه تحصیلی هفتم، هشتم و نهم در سال تحصیلی 1402-  1401در ناحیه یک شهر ساری بود. و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 دانش آموز که تشخیص اضطراب را دریافت کرده بودند و معیارهای ورود به مطالعه را داشتند  انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند سپس پرسشنامه ی اضطراب حالت- صفت در اختیار آزمودنی ها هر دو گروه در سه مرحله  پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری  قرار گرفت. مداخله گروه درمانی شناختی برای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه (هفتگی) 90دقیقه ای انجام پذیرفت. برای گروه کنترل  مداخله آموزشی صورت نگرفت. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته به وسیله نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

تاثیر گروه درمانی شناختی در نوجوانان مضطرب برای متغیرهای اضطراب حالت (F=17/407 ،P=0/000) و اضطراب صفت (F=17/759 ،P=0/000) بود.

گروه درمانی شناختی روی اضطراب حالت- صفت نوجوانان مضطرب تاثیر مثبت دارد.