بررسی مقاومت سازه ای در مقابل لرزه خیزی (مطالعه موردی: شهر کرمان)

شهر کرمان به دلیل وجود گسلهای  فعال و وقوع زمینلرزه های با تلفات انسانی زیاد به زلزله خیزترین استان کشور است. از کل مساحت بافت فرسوده استان کرمان که حدود 4062 هکتار میباشد، که 1589هکتار آن در شهر کرمان قرار دارد.  هدف تحقیق شناسایی و سطحبندی میزان آسیبپذیری بافتهای شهر است. مساله شهر کرمان مناطقآسیبپذیر زیاد است و شناسایی سطوح آسیبپذیر و کاهش ضریب آسیبپذیری میتواند کمک موثری به مدیریت بحران نماید.

روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، داده های تحقیق به روش اسنادی و میدانی و مراجعه به سازمان ها تهیه شده. انواع کاربری ها در سطح شهر کرمان مورد بررسی قرار گرفت و نسبت هر یک به دست آمد.  برخی از شاخص های انسانی موثر بر مقاومت سازه در شهر کرمان مورد بررسی و شرح داده و تعداد و درصد انواع سازه ها در شهر کرمان با استفاده از نرم افزار GISو نقشه ها و منابع  و اطلاعات و روش پیمایشی به دست آمده که در جدول مربوطه آورده شد.

نتایج نشان می دهد که در مجموع  83 درصد سازه های شهر کرمان دارای آسیب پذیری بیش از 50 % است و4%  از سازه های شهر کرمان دارای مقاومت کافی در برابر زمین لرزه احتمالی نسبتا شدید است. و با بررسی های انجام شده در تحقیق حدود 53 % جمعیت شهر کرمان در نواحی با خطر بیش از 50 % زندگی می کنند. و در نهایت فاکتورهایی چون استحکام، مقاومت و شکل پذیری عناصر سازنده، منظم بوده سازه، سختی و دوام سازه و وجود مسیرهای پیوسته انتقال بار در راستای افزایش مقاومت سازه ای در برابر زلزله بررسی گردید.