بهبود عمر گلجای گل بریده داوودی (Chrysanthemum morifolium) با استفاده از عصاره بهار نارنج، اسید فولویک و نانوذرات مس

گل داوودی یکی از مهم ترین گل های شاخه بریده در جهان است که در حال حاضر از نظر تجاری و کشت، بعد از رز در رتبه دوم قرار دارد. گل‏ های بریده عمر کوتاهی دارند، بنابراین بهبود ماندگاری آن ها یکی از اهداف اصلی صنعت گل کاری می باشد. انسداد انتهای ساقه و تنش آبی دو مشکل در کاهش عمر گلجای گل های شاخه بریده داوودی هستند. در پژوهش حاضر، اثرات اسید فولویک (50، 100 و 150 میلی گرم بر لیتر)، عصاره بهار نارنج (10، 30 و 50 درصد) و نانوذرات مس (5، 10 و 20 میلی گرم بر لیتر) در مقایسه با شاهد روی شاخص های پس از برداشت گل های داوودی ارزیابی شدند. آزمایش به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، اثر تیمارها روی بهبود ویژگی های کیفی گل های شاخه بریده داوودی بعد از برداشت معنی دار بود. نتایج نشان داد که عمر گلجای بالا (33/16 تا 17 روز) با هر سه غلظت نانوذرات مس به دست آمد. بالاترین عمر گلجای گل های شاخه بریده داوودی توسط افزودن 20 میلی گرم بر لیتر نانوذرات مس در محلول نگهدارنده به دست آمد که در مقایسه با شاهد 3 روز عمر گلجای را افزایش داد. کمترین تعداد کلونی های باکتریایی انتهای ساقه طی استفاده از 10 و 30 درصد عصاره بهار نارنج و 5 میلی گرم بر لیتر نانوذرات مس و کمترین تعداد این کلونی ها در محلول طی استفاده از 5 میلی گرم بر لیتر نانوذرات مس به دست آمد. همچنین، جذب محلول در تیمارهای 10 و 30 درصد عصاره بهار نارنج و 5 میلی گرم بر لیتر نانوذرات مس بالا بود. در مجموع، استفاده از غلظت های مناسب نانوذرات مس و عصاره بهار نارنج باعث بهبود عمر گلجای، برخی صفات فیزیولوژیک و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی شد.