سنگ زایی سنگهای نیمهژرف نئوژن کامو، شمال اصفهان

منطقه کامو از دیدگاه ساختاری در بخش میانی کمان ماگمایی ارومیه-دختر و در فاصله تقریبی 120 کیلومتری شمال اصفهان جای دارد. در این منطقه، چندین برونزدهای از سنگ های آذرین نئوژن با طیف ترکیبی داسیت- آندزیت به شکل گنبدها و توده های نیمه ژرف رخنمون یافته اند. این سنگ‏ ها بافت‏ های پورفیروییدی تا پورفیری با خمیره میکروکریستالین دارند و پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت، کوارتز و کانی‏ های کدر از کانی‏ های اصلی سازنده آنها به شمار می روند. شیمی کل سنگ‏ ها نشان دهنده سرشت ماگمایی متاآلومینه و کالک آلکالن با غنی شدگی از عنصرهای خاکی کمیاب سبک، روبیدیم، باریم و پتاسیم و آنومالی منفی عنصرهای خاکی کمیاب سنگین، نیوبیم، تیتانیم و تانتالیم است. نمودارهای بهنجارشده به ترکیب کندریت، شیب منفی از عنصرهای خاکی کمیاب سبک به سوی سنگین و بدون بی‏ هنجاری یوروپیم را به نمایش می گذارند. بررسی نسبت های عنصرهای کمیاب و خاکی کمیاب نشان می دهد سنگ‏ های یادشده ویژگی‏ های بینابین ماگماهای کالک آلکالن و آداکیتی دارند و از ذوب بخشی گارنت آمفیبولیت در ژرفای پایداری گارنت پدید آمده‏ اند. شواهد زمین شیمیایی نشان دهنده پیدایش و تحول این سنگ‏ ها در کمان ماگمایی حاشیه قاره‏ ای هستند. خاستگاه احتمالی ماگمای مادر این سنگ‏ ها، ذوب بخشی گارنت آمفیبولیت دگرنهادشده تحت تاثیر سیال ها و مذاب‏ های آزادشده از تخته فرورو است.