روان شناسی و دین: ضرورت رویکردی جدید

دین و روان شناسی با این که ممکن است چنین به نظر آید که دو قلمرو متفاوت و جدای از هم می باشند, ولی هم تاریخ طولانی مشترک با هم دارند و هم موضوعات و مسایلشان مشترک و واحداند. موضوع هر دوی آنها انسان بوده و هدف و غایت هر دو سلامت, سعادت و فلاح و رستگاری انسان است (Van Leeowen, 1984). و هر دو برای رسیدن به این فلاح و رستگاری دستورالعمل صادر کرده و تجویزاتی را توصیه می کنند (Adams, 1976). تاریخ دین, مطمینا به اندازه خود بشر قدمت دارد; در حالی که روان شناسی معاصر پدیده نسبتا جدیدی است (Lundin, 1972). این نوشتار, ریشه های روان شناسی را در دین, و ظهور آن را به عنوان یک رشته اصلی مجزای از دین بررسی کرده و درباره رابطه مناسب بین این دو, یعنی روان شناسی و دین به ویژه دین اسلام, پیشنهادهایی را مطرح می کند.