تاثیر کود دامی و اسید هیومیک بر برخی صفات فیزیولوژیک پنبه (Gossypium hirsutum L.) در شرایط شوری آب آبیاری

تنش شوری، یکی از مهم ترین تنش های غیر زیستی تهدیدکننده تولید پنبه در مناطق خشک و نیمه خشک کشور و جهان می باشد که با کاربرد مناسب مواد آلی می توان از تبعات آن کاست. به همین منظور، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان بشرویه در سال 1398 انجام شد. سطوح مختلف شوری آب آبیاری در سه سطح (5/2، 5/5 و 5/8 دسی زیمنس بر متر) به عنوان فاکتور اصلی و دو تیمار کود دامی در دو سطح (صفر و 20 تن در هکتار) و اسید هیومیک در دو سطح (صفر و 200 گرم برای 100 کیلوگرم بذر به صورت بذرمال) به عنوان فاکتورهای فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج، اثرات اصلی تنش شوری، کود دامی و اسید هیومیک بر محتوای نسبی آب، نشت الکترولیت و پایداری غشا، کلروفیل ها و پرولین معنی دار شد. با افزایش سطح شوری، میزان پرولین، نشت الکترولیت غشا و کارتنوئید افزایش و محتوای کلروفیل a و b، محتوای نسبی آب و پایداری غشا کاهش یافت. کاربرد کود دامی و اسید هیومیک موجب افزایش محتوای نسبی آب، پایداری غشا و میزان کلروفیل در شرایط تنش شد که نشان گر اثر تعدیلی این کودها در کاهش اثرات نامطلوب تنش شوری است. بنابراین، لستفاده از اسید هیومیک و کود دامی می توانند جهت تعدیل اثرات نامطلوب تنش شوری بر گیاه پنبه در اقلیم های گرم و خشک مورد استفاده قرار گیرند.