شناسایی حداکثر ضخامت لایه گردوخاک بر مبنای مشاهدات ماهواره CALIPSO، مطالعه موردی: استان خوزستان

این مطالعه به شناسایی حداکثر ضخامت لایه گردوخاک با روش نیم رخ قائم هواویز با استفاده از داده‏های لایدار کالیپسو می پردازد. جهت اجرای این روش، محدوده استان خوزستان به عنوان منطقه هدف در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج تحقیق، حداکثر ضخامت لایه گردوخاک در نمونه ‏های مطالعاتی در سرزمین کاملا هموار غرب استان بیش از شرق آن است. علاوه بر این در شرق استان نیز مقادیر حداکثر ضخامت لایه گردوخاک عمدتا منطبق بر عرض‏های پایین منطقه است که سطح زمین از ارتفاع کمتری برخوردار است. به طور کلی، یافته‏ های تحقیق نشان می‏دهد که حداکثر ضخامت لایه گردوخاک با روش نیم رخ قائم هواویز از داده‏های لایدار قابل استخراج است اگرچه خروجی این روش در شرایطی که لایه گردوخاک از پوشش افقی و قائم یکدست و متراکمی برخوردار باشد، دقیق‏تر است. علاوه بر استخراج ضخامت لایه گردوخاک، اندازه و میزان تراکم ذرات نیز با استفاده از شاخص نسبت رنگی مورد مطالعه قرار گرفت. مقادیر این شاخص در هر یک از نمونه‏ های مطالعاتی، وجود ذرات ریز گردوخاک در منطقه را تایید کرد. این شاخص پس از اعمال روش میانگین‏گیری افقی 5 کیلومتر بر داده‏ های بازپراکنش امواج لایدار محاسبه شد. این روش دارای قابلیت کاهش موثر نویز داده‏ و افزایش دقت تشخیص ابر از هواویز است که باعث آشکارسازی مرز بین هوای پاک و آلوده و تشخیص میزان تراکم هواویزها می‏شود. بر این اساس توزیع مکانی لایه گردوخاک و تغییرات ضخامت آن قابل مشاهده می‏باشد. نتایج این پژوهش می‏تواند برای ارائه پیش‏بینی در مورد غلظت، گستردگی، ارتفاع حداکثری لایه گردوخاک مورد استفاده قرار گیرد.