تاثیر تزریق درون تخم مرغی عصاره گزنه، عصاره قارچ و مخلوط آن ها بر جوجه های هچ شده، عملکرد، بافت شناسی و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی راس 308

هدف از این مطالعه، بررسی آثار تزریق درون تخم مرغی عصاره های گزنه، قارچ دکمه ای و مخلوط آن ها بر قابلیت جوجه درآوری، درصد جوجه های نر تولیدی و برخی فراسنجه های روده ای جوجه های گوشتی بود. تعداد 500 عدد تخم مرغ نطفه دار به پنج تیمار و چهار تکرار (25 عدد تخم مرغ در هر تکرار) تقسیم شدند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- عصاره هیدروالکلی گزنه (حاوی 300 میکروگرم ماده خشک به ازای هر 1/0 سی سی عصاره هیدرو الکلی گزنه)، 2- عصاره هیدروالکلی قارچ دکمه ای (حاوی 500 میکروگرم ماده خشک به ازای هر 1/0 سی سی عصاره هیدروالکلی قارچ)، 3- مخلوط عصاره های قارچ و گزنه (حاوی 400 میکروگرم ماده خشک به ازای هر 1/0 سی سی مخلوط عصاره های قارچ و گزنه)، 4- شاهد مثبت (آب مقطر) و 5- شاهد منفی (تخم مرغ بدون تزریق) بودند. در روز پنجم انکوباسیون، مواد آزمایشی با استفاده از سرنگ انسولین به داخل کیسه هوای تخم مرغ ها تزریق شدند. پس از هچ، جوجه ها بر اساس پر تعیین جنسیت شده، و بلافاصله به سالن پرورش منتقل شدند. جوجه ها بر اساس جنسیت در 40 جایگاه جداگانه به تفکیک تیمار ها و جنسیت پرورش یافتند. تعداد جوجه ها در هر تکرار  بر حسب درصد هچ بین نه تا 13 قطعه متفاوت بود. طرح آماری آزمایش، طرح بلوک کاملا تصادفی بود. نمونه ها در پنج تیمار و هر تیمار به چهار تکرار با احتساب تفکیک جنسیت پرندگان به نر و ماده تقسیم شدند. نتایج نشان داد که تعداد جوجه های نر تولیدی، شاخص های عملکرد دوره ای و فراسنجه های روده ای تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0P>).  عامل جنسیت سبب ارتقای افزایش وزن روزانه جنس نر نسبت به ماده (10/61 در مقابل 41/52 گرم در روز) و بهبود ضریب تبدیل (68/1 در مقابل 74/1) شد (05/0P<).  استنتاج نهایی این است که اگر چه در این مطالعه، افزایش قابل ملاحظه ای در تعداد جوجه های نر هچ شده مشاهده نشد، اما توصیه می شود با بهینه سازی شرایط تهیه و عمل آوری عصاره گیاهی حاوی آنتی آروماتاز با تاکید بر استخراج ماده موثره خالص می توان به درصد بالاتری از جوجه های نر در گله دست یافت.