اثر شکل های مختلف کروم بر مصرف خوراک، فراسنجه ‫های‬ شکمبه ای و متابولیت‫های خونی میش های افشاری طی دوره انتقال و بره های آن ها در شرایط تنش گرمایی‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر استفاده از شکل های مختلف کروم بر مصرف خوراک، فراسنجه ‫های شکمبه ای و متابولیت ‫های خونی میش های افشار در دوره انتقال و بره های آن ها در شرایط تنش گرمایی انجام شد. تعداد 40 راس میش افشاری آبستن از 5±42 روز پیش از زایش مورد انتظار در قالب طرح کاملا تصادفی به چهار تیمار با 10 تکرار اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه بدون مکمل کروم (شاهد)، 2) جیره پایه حاوی سه میلی گرم کروم معدنی به ازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره، 3) جیره پایه حاوی سه میلی گرم کروم به شکل کروم-متیونین به ازای هر کیلوگرم ماده خشک و 4) جیره پایه حاوی سه میلی گرم کروم به شکل نانو ذرات کروم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک جیره بودند. نتایج نشان داد که از هفته سوم تا ششم پس از زایش، ماده خشک مصرفی در میش های دریافت کننده کروم-متیونین و نانوذرات کروم در مقایسه با دو تیمار دیگر، یک روند صعودی داشت (05/0>P). افزودن کروم به جیره میش ها، تاثیر معنی داری بر pH شکمبه، غلظت اسیدهای چرب فرار و نیتروژن آمونیاکی شکمبه نداشت. افزودن مکمل کروم به جیره میش ها سبب کاهش معنی دار جمعیت پروتوزوآی شکمبه نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). افزودن شکل های مختلف کروم به جیره میش ها سبب کاهش غلظت گلوکز و افزایش غلظت کروم، انسولین، پروتئین تام، آلبومین و گلوبولین سرم نسبت به گروه شاهد شد (05/0>P). اختلاف معنی داری بین غلظت کلسترول، تری گلیسرید، اوره و کراتینین خون در تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد. همچنین، شکل های مختلف کروم، تاثیر معنی داری بر فراسنجه های خونی بره های متولد شده ایجاد نکرد. به طورکلی، استفاده از کروم به ویژه به شکل های کروم-متیونین و نانوذرات کروم در دوره انتقال میش ها در شرایط تنش گرمایی توصیه می شود.