اثر زمان و مقدار تزریق ویتامین AD3E در اواخر آبستنی بر کیفیت آغوز، غلظت فراسنجه های پلاسما و وضعیت آنتی اکسیدانی میش های افشاری و بره های آنها

به منظور مطالعه اثر تزریق ویتامین AD3E بر کیفیت آغوز میش های افشاری و جذب ایمیونوگلوبولین در بره های آنها از 40 راس میش بالغ افشاری با میانگین وزن بدن 45 کیلوگرم استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- میش های تیمار شاهد (بدون تزریق ویتامین های AD3E)، 2- میش های دریافت کننده 10 میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در چهار هفته قبل از زایش، 3- میش های دریافت کننده 10 میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در دو هفته قبل از زایش و 4- میش های دریافت کننده پنج میلی لیتر محلول تزریقی حاوی AD3E در چهار و دو هفته قبل از زایش بودند. بیشترین غلظت گلوکز و مالون دی آلدئید در یک هفته قبل از زایش در پلاسمای میش های گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). تزریق ویتامین AD3E در مقایسه با عدم تزریق آن باعث افزایش پروتئین کل و شاخص بریکس پلاسمای میش ها در یک هفته قبل از زایش و در بره های آنها شد (05/0>P). کمترین شاخص بریکس در آغوز میش های گروه شاهد مشاهده شد (05/0>P). درصد پروتئین آغوز میش های گروه شاهد در مقایسه با دیگر گروه ها تمایل به کاهش داشت (08/0=P). تزریق 10 میلی لیتر محلول ویتامین AD3E در دو هفته قبل از زایش باعث افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دسموتاز و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در پلاسمای میش ها در یک هفته قبل از زایش و بره های آنها شد (05/0>P). به طور کلی، تزریق 10 میلی لیتر ویتامین AD3E در دو هفته قبل از زایش باعث افزایش غلظت پروتئین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمای میش ها، افزایش درصد پروتئین آغوز و به دنبال آن، افزایش غلظت پروتئین کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسمای بره های آنها شد.