بررسی میکروRNA ها در مبتلایان به سوءمصرف آمفتامین

اعتیاد به مواد مخدر با مصرف کنترل نشده دارو و عود نیاز به مصرف دارو شناخته می شود. تغییرات در بیان ژن نقش مهمی در نوروپلاستیسیته مربوط به اعتیاد دارد، اما مکانیسم هایی که طی آن داروهایی اعتیادآور مدارهای انگیزشی مغز را بازسازی می کنند نامشخص است. میکروآرناها (miRNAs) یک گروه از RNA های کوچک غیرکدگذار اند که به مناطق ترجمه نشدنی 3 پریم از mRNA های هدف خود متصل شده ترجمه را مهار و بیان ژن را سرکوب می کنند. هدف این مطالعه بررسی پروفایل و همچنین بیان متفاوت MIR 24 و MIR 329 در بیماران مبتلا به اختلال مصرف آمفتامین است.

در این مطالعه بر روی 30 فرد مبتلا به سوء مصرف آمفتامین و 30 فرد که هیچ سابقه مصرف مواد محرک را نداشتند و به مراکز درمانی آذربایجان شرقی و غربی مراجعه کرده اند انجام گرفت. استخراج RNA مطابق کیت انجام شد. کمیت RNA استخراج شده توسط دستگاه نانودراپ بررسی شد. سپس به این RNAها با استفاده از آنزیم Poly (A) Polymerase دم پلی Aاضافه شده و سپس با استفاده از پرایمرهای ویژه و آنزیم Reverse transcriptase تبدیل به cDNA شدند. در نهایت با استفاده از روش qRT-PCR میزان بیان آن ها به صورت کمی و در مقایسه با گروه کنترل اندازه گیری گردید.

در مطالعه حاضر، نتایج حاکی از آن است که  بیان ژن MIR 24 افزایش بیان معنی داری در مقایسه با U6 وجود داشت. ژن MIR 24 نسبت به گروه کنترل در نمونه خون اخذ شده از افراد با اختلال سوءمصرف آمفامین حدود 9/02 برابرافزایش بیان داشت (P-value=0.049) و در خصوص ژن MIR 329 نسبت به گروه کنترل در نمونه خون اخذ شده از افراد با اختلال سوءمصرف آمفتامین حدود 0/007 برابرکاهش بیان داشت و ارتباط معنی داری مشاهده شد (P-value=0.000).

نتایج به دست آمده نشان دادند که تغییر بیان miR-24 و  miR-329 در نمونه خون افراد مصرف کننده آمفتامین که ارتباط معناداری وجود داشت که احتمالا در ارتباط با اختلال در سوء مصرف آمفتامین بوده باشد و این miR احتمالا بالقوه قابلیت استفاده به عنوان یک مارکر تشخیصی غیرتهاجمی به منظور تشخیص اختلال در سوء مصرف آمفتامین دارا می باشند.