اثرات مصرف خوراکی اسید گالیک بر تغییرات پروفایل لیپیدی و مارکرهای آسیب قلبی (لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز قلبی) در موش های صحرایی نر سالخورده القاشده با د-گالاکتوز

پیری با دیس لیپیدمی، هایپرتروفی قلبی و آسیب های قلبی همراه می شود. اسید گالیک به عنوان یک عامل موثر در بهبود اختلالات قلبی عروقی معرفی شده است. در مطالعه حاضر، ما اثرات محافظتی مصرف خوراکی اسید گالیک در برابر دیس لیپیدمی و هایپرتروفی قلبی و مارکرهای آسیب قلبی (لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز قلبی) را نشان دادیم.

در این مطالعه تجربی، 32 سر موش نر ویستار به طور تصادفی به چهار گروه (در هر گروه هشت سر موش) تقسیم شدند: کنترل، کنترل تحت درمان با اسیدگالیک با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم ز طریق گاواژ به مدت هشت هفته، موش های مسن القاشده توسط د-گالاکتوز ه میزان 150 میلی گرم بر کیلوگرم از طریق تزریق داخل صفاقی به مدت هشت هفته بدون درمان، موش های مسن القاشده با د-گالاکتوز و تحت درمان با اسید گالیک. پیری در گروه های 3 و 4 ایجاد شد. هایپرتروفی قلبی، فاکتورهای بیوشیمیایی و پروفایل لیپیدی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه بین گروه ها از One-Way ANOVA استفاده شد. از نرم افزار SPSS نسخه 26 جهت محاسبه آماری استفاده گردید. P<0.05 معنی دار تلقی شد.

موش های مسن القاشده با د-گالاکتوز هایپرتروفی قلبی نسبت به گروه کنترل (p <0.01) را نشان دادند که با دیس لیپیدی و افزایش نشانگرهای آسیب قلبی شامل لاکتات دهیدروژناز (LDH) (p <0.001) و کراتین کیناز قلبی (CK-MB) (p <0.05) همراه بود. درمان با اسید گالیک باعث بهبود هایپرتروفی قلبی (p <0.05)، CHOL، LDL (p <0.001) و LDH (p <0.001) و CK-MB (p <0.01) در موش های پیر شد.

مطالعه ما نشان داد که اسید گالیک می تواند به عنوان یک هدف درمانی در مشکلات قلبی همراه با پیری ارائه شود. هرچند مطالعات بیشتری با تعداد نمونه بیشتر موردنیاز است.