اهمیت اکوگروه های اسپورومورفی و پالینوفاسیس در شناخت محیط های رسوبی و اقلیم دیرینه نهشته های ژوراسیک میانی البرز مرکزی و شرقی

اسپورها و پولن ها (میوسپورها) در گروه هایی به نام اکوگروه های اسپورومورفی (Sporomorph EcoGroups) طبقه بندی شده اند. تغییر در تجمعات اسپورومورف ها منعکس کننده تغییر در ترکیب جوامع گیاهان والد آنها می باشد و تغییر در ترکیب جوامع ماکروفسیل های گیاهی نیز از تغییرات اقلیم دیرینه و محیط رسوبی دیرینه حکایت می کند. از آنجایی که میوسپورها با حفظ شدگی نسبتا خوب در توالی های سازند دلیچای در برش های چینه شناسی کنز (البرز مرکزی) و طالو (البرز شرقی) وجود دارند، از این روش جهت تفسیر اقلیم و محیط دیرینه استفاده شده است. تجزیه و تحلیل کمی اکوگروه های اسپورومورفی معرف وجود اکوگروه اسپورومورفی سازگار با مناطق مرتفع، سازگار با مناطق پست، سازگار با مناطق رودخانه ای، سازگار با مناطق پیشگام، سازگار با مناطق ساحلی و سازگار با مناطق جزر و مدی در برش های چینه شناسی مورد مطالعه می باشد. فاکتورهای Upland/Lowland و Lowland/Coastal+Tidally influenced و تغییرات عناصر پالینوفاسیس در برش های چینه شناسی کنز و طالو موید پایین بودن سطح آب دریا در ابتدای تشکیل این سازند می باشد که به تدریج به طرف انتهای هر دو برش چینه شناسی سطح آب دریا در حال بالا آمدن بوده و حوضه شاهد افزایش جزئی در عمق می باشد. در انتهای برش، عمق حوضه افزایش بیشتری نسبت به مرحله قبل داشته و تا رسوبگذاری آهک های ضخیم لایه حاوی چرت سازند لار (ژوراسیک پسین) ادامه می یابد. الگوی فراوانی نسبی عناصر warmer/cooler و wetter/drier در توالی های مورد مطالعه، معرف آب و هوای گرم تا نیمه گرم و مرطوب در زمان نهشته شدن سازند دلیچای در برش های چینه شناسی کنز و طالو می باشد. فراوانی اسپورهای منتسب به سرخس ها در هر دو برش این نتیجه گیری را تایید می کند.