نقش تسهیلات مسکن روستایی در تحولات کالبدی روستاهای شهرستان خوانسار

مسکن از نیازهای اولیه انسان و جزئی از هویت روستا است و در دهه های اخیر به دلایل مختلف زمینه ساز تحولات کالبدی سکونتگاه های روستایی شده است. پژوهش حاضر بر تجزیه و تحلیل پیامدهای کالبدی برخورداری روستاهای شهرستان خوانسار از تسهیلات مسکن روستایی تصریح و تاکید دارد و در تلاش است تا «کیفیت مصالح»، «کیفیت سازه ای»، «ساختار بومی مسکن» و «کیفیت مسکن استاندارد» را در مساکن روستایی ساخته شده با اعتبارات این طرح واکاوی کند. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر پیمایش است. جامعه آماری مورد پژوهش، سرپرستان خانوارهای روستایی بر پایه سرشماری 1395 و تعداد نمونه با محاسبه فرمول کوکران 345 نفر است که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. همچنین با کاربرد روش نمونه گیری خوشه ای-تصادفی، تعداد 18 روستا تعیین شد. با توجه به مطالعات کتابخانه ای، مصاحبه با مسئولان بنیاد مسکن و مشاهدات میدانی، پرسشنامه ای با 27 سوال زیر نظر کارشناسان دانشگاه طراحی و در میان نمونه ها توزیع و تکمیل شده است. پایایی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ بر اساس 40 پرسشنامه، 83/0 به دست آمد که در حد مطلوبی است. بر اساس نتایج به دست آمده از تحلیل مسیر معادلات ساختاری، به طور کلی تسهیلات مسکن روستایی بر تحولات کالبدی سکونتگاه های روستایی شهرستان خوانسار با ضریب تاثیر 18/0 اثر داشته است. در این میان تسهیلات مسکن روستایی بر «کیفیت مصالح» با ضریب تاثیر 31/0، «کیفیت سازه ای» با ضریب تاثیر 48/0، «ساختار بومی» با ضریب تاثیر 81/0 و بر «مسکن استاندارد» با ضریب تاثیر 25/0 اثرگذار بوده است. بنابراین تداوم ارائه تسهیلات با رویکردی نوین و مبتنی بر شرایط بومی نواحی روستایی پیشنهاد می شود.