بررسی اثر سطوح مختلف میوه بلوط بر ساختار جمعیت و تنوع ژنتیک باکتریایی اپیمورال شکمبه با استفاده از تکنیک PCR-SSCP در بز مرخز

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات سطوح مختلف میوه بلوط بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه با استفاده از تکنیک مولکولی PCR-SSCP در بزغاله های نژاد مرخز بود. برای این منظور تعداد 24 راس بزغاله مرخز با میانگین وزنی 25/1 ± 93/16 کیلوگرم و میانگین سنی 4 تا 5 ماهه در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار آزمایشی و 6 تکرار به مدت 105 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1) جیره شاهد، 2) جیره حاوی 8 درصد میوه بلوط، 3) جیره حاوی 17 درصد میوه بلوط و 4) جیره حاوی 25 درصد میوه بلوط بودند. نتایج نشان داد که تاثیر جیره بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی دار بود (001/0<p). بیشترین مقدرا شاخص شانون مربوط به تیمار 8 درصد میوه بلوط و کمترین مقدار شاخص شانون مربوط به تیمار شاهد بود که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری نشان داد. جایگاه نمونه برداری تاثیری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه نداشت (05/0>p). بیشترین مقدار شاخص شانون مربوط به جایگاه ونترال شکمبه و کمترین آن مربوط به رتیکولوم بود. اثر متقابل جیره و جایگاه نمونه برداری بر تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه معنی دار بود (05/0>p). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از میوه بلوط تا سطح 17 درصد ماده خشک در جیره غذایی موجب افزایش در تنوع زیستی جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه شد، در حالیکه استفاده از سطح 25 درصد آن در جیره غذایی کاهش تنوع زیستی در جمعیت باکتریایی اپیمورال شکمبه را به دنبال داشت.