تغییرات اکوکاردیوگرافی و الکتروکاردیوگرام در بیماران مسموم شده با فسفیدآلومینیوم مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی بهارلو

 مسمومیت با فسفید آلومینیوم یکی از مسمومیت های کشنده در کشور های آسیایی از جمله در پاکستان و هند است که نیاز به درمان سریع و فوری دارد. از آن جا که یکی از مهم ترین علایم در بیماران مسموم با فسفید آلومینیوم تظاهرات قلبی و عروقی می باشد، به نظر می رسد که تغییرات الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی یکی از موارد مهمی است که در بیماران مسموم با این ماده نیاز به سنجش دارد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی تغییرات الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی در بیماران مسموم شده با این ماده طراحی گردید.

مطالعه ی حاضر به صورت مقطعی در سال 1398 تا 1400 بر روی 107 بیمار مسموم شده با فسفید آلومینیوم مراجعه کننده به اورژانس مسمومیت بیمارستان بهارلو شهر تهران انجام پذیرفت. تمامی بیماران که مسمومیت آن ها به دلیل مصرف قرص، محلول و یا استنشاق فسفید آلومینیوم بوده وارد مطالعه شده اند. سرانجام، اطلاعات بیماران براساس متغیرهای مورد بررسی در این مطالعه شامل: سن، جنسیت، دوز مسمومیت، فاصله زمانی مصرف قرص تا پذیرش در اورژانس، سطح فشار خون سیستولی و تغییرات الکتروکاردیوگرام و اکوکاردیوگرافی گردآوری شد.

 میانگین فشارخون سیستولیک بیماران در ساعت اول 107 میلی متر جیوه بود که بعد از 24 ساعت به 103 میلی متر جیوه رسید. فشارخون دیاستولیک بیماران نیز در ساعت اول و 24 ساعت بعد از بستری برابر با 19/71 و 66/68 بود. مقدار pH خون بیماران در ابتدای مطالعه 99/6 و بعد از 24 ساعت 39/7 بود(081/0=P). مقدار تخلیه بطن چپ در ساعت اول و 24 ساعت بعد نشان داد که در ابتدای مطالعه متوسط مقدار تخلیه 68/40 بود که بعد از 24 ساعت به 57/46 رسید. در واقع کسر تخلیه بعد از 24 ساعت از بستری 21/5 درصد افزایش نشان داد(029/0= P).

نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد که تغییرات وسیع در اکوکاردیوگرافی قلب به ویژه کسر تخلیه بطن چپ و هم چنین ECG بیماران می تواند نشان دهنده ی شدت مسمومیت قلب در بیماران مسموم شده با فسفید آلومینیوم باشد.