تحلیل جامعه شناختی چالش های فرهنگی حوزه نخبگی سیاسی در فرایند تحقق حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران

در دهه های اخیر و متعاقب عدم موفقیت نظریات ناظر بر دولت، از سوی نهادهای بین المللی نظیر کمیسیون حقوق بشر و بانک جهانی، حکمرانی خوب به عنوان یکی از نظریه ها و الگوهای غالب در عرصه اداره و راهبری جوامع مدرن مطرح و در دستورکار اندیشمندان و نهادهای توسعه و همچنین دولت ها و جوامع جهانی قرارگرفته است. دراین راستا نوشتار توصیفی تحلیلی حاضر با هدف تبیین و شناخت چالش ها فرهنگی حوزه نخبگی در فرایند تحقق حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران به رشته تحریر درآمده است. فرضیه تحقیق حاضر در پاسخ به چیستی چالش های فرهنگی حوزه نخبگی در تحقق حکمرانی خوب، بر مولفه های فرهنگی همچون فردگرایی منفی، پنهان کاری و عدم شفافیت، اختلاف و تفرقه تاکید دارد. یافته ها نشان می دهد که رابطه متقابلی بین عدم تحقق حکمرانی خوب و موانع فرهنگی همچون فردگرایی منفی، پنهان کاری و عدم شفافیت، اختلاف و تفرقه در حوزه نخبگی وجود دارد. به علاوه این نوشتار نشان می دهد که چالش ها و موانع حکمرانی خوب به شکل یک سیکل معیوب در طول سال های متمادی، یکدیگر را بازتولید کرده اند و این سیکل معیوب خود بزرگترین مانع پیش روی حکمرانی خوب در ایران بوده است. فرهنگ سیاسی تعاملی با مفاهیمی مانند گفتمان دموکراتیک، انعطاف پذیری سیاسی، قانون گرایی، آموزش سیاسی، رقابت مسالمت آمیز و اخلاق گرایی از جمله عوامل سازنده فرهنگی هستند که می تواند به ارتقاء آن در چارچوب تحقق حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران کمک نماید.