اثرات مکمل کورکومین بر جمعیت کلنی، زنده مانی، وزن و ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن زنبور عسل در معرض تنش گرمایی

تنش گرمایی سبب تولید رادیکال های آزاد در بدن زنبور می شود که بر طول عمر، سلامتی و عملکرد آن اثر منفی دارد. یکی از راهکارها برای برطرف کردن اثر منفی رادیکال های آزاد، افزودن آنتی اکسیدان به جیره غذایی زنبور است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات افزودن مقادیر مختلف مکمل کورکومین به شربت بر جمعیت کلنی، ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن و طول عمر زنبورهای عسل تحت تنش گرمایی در شرایط قفس و فارم زنبورداری بود. 32 کندوی زنبور عسل یکسان سازی شده در قالب طرح کاملا تصادفی به 4 گروه آزمایشی و 8 تکرار تقسیم شدند. دمای هوا در فارم بین 38 تا 42 درجه سلسیوس به مدت 4 ساعت در روز بود. گروه های آزمایشی شامل تغذیه روزانه یک لیتر شربت یک به یک بدون و حاوی کورکومین بود. گروه شاهد شربت بدون افزودنی دریافت کرد و گروه آزمایشی اول تا سوم به ترتیب شربت حاوی 5، 10 و 15 میلی گرم کورکومین در لیتر دریافت کرد. سطح مالون دی آلدئید و ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن، وزن و ترکیبات بدن زنبورهای تازه متولد شده و جمعیت کلنی تعیین شد. آزمون زنده مانی زنبور در شرایط قفس و در انکوباتور با اعمال تیمارهای آزمایشی و در دمای 40 درجه سلسیوس به مدت 4 ساعت انجام شد. افزودن 10 و 15 میلی گرم کورکومین به یک لیتر شربت سبب افزایش وزن بدن و ظرفیت آنتی اکسیدانی شد. افزودن 10 میلی گرم کورکومین سبب افزایش معنی دار (P<0/05) و افزودن 15 میلی گرم سبب کاهش معنی دار (P<0/05) در تعداد زنده مانی زنبورها نسبت به گروه شاهد شد. سطح تخم ریزی و جمعیت کلنی هایی که 15 میلی گرم کورکومین دریافت کردند کم تر از گروهی بود که 10 میلی گرم دریافت کردند (P<0/05). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از دوز 10 میلی گرم کورکومین در یک لیتر شربت برای افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن، زنده مانی، وزن بدن زنبور تازه متولد شده و جمعیت کلنی اثر مثبت دارد و دوز بالاتر از آن سبب کاهش تخم ریزی و کاهش جمعیت زنبور عسل می شود.