طراحی راهبردهای برون رفت از شرایط رکود و احیای ‏بنگاه های صنعتی فعال در زمینه ‏قطعه سازی

هدف این پژوهش طراحی مدل راهبردهای برون رفت از شرایط رکود و احیای ‏بنگاه های صنعتی فعال در ‏صنعت ‏قطعه سازی ایران بوده است.

روش شناسی:

 این پژوهش از نوع توسعه ای-کاربردی بوده و رویکردی ترکیبی (کیفی و کمی) دارد. بخش کیفی با استفاده از رویکرد ‏تحلیل مضمون و تحلیل های کمی برای اعتبارسنجی مدل کیفی و با استفاده از رویکرد آماری تحلیل عاملی تاییدی انجام شده است.‏ مدل کیفی بر اساس انجام 18 مورد مصاحبات نیمه ساختاریافته از خبرگان دانشگاهی، صنعتی و حاکمیتی در زمینه تحقیق و تا دستیابی به کفایت نظری انجام شده است. اعتبار یافته های بخش کیفی با استفاده از رویکرد مثلث سازی، بررسی کیفی روایی سازه ها و نظرات داوران بیرونی تایید شده است. جامعه تحقیق بخش کمی نیز شامل تمامی روسا و مدیران ارشد شرکت های قطعه سازی خودرو مستقر در شمال غرب کشور بوده است که نمونه آماری از میان آن ها به صورت تصادفی نسبی و به تعداد 360 نفر انتخاب شده است. پرسش نامه بر اساس اعتبارسنجی مدل کیفی تشکیل و پس از بررسی و تایید روایی و پایایی با رویکردهای محتوایی و بررسی سازگاری درونی مابین نمونه آماری توزیع شد.

یافته های نهایی در قالب راهبردهای برون رفت از رکود برای بنگاه های قطعه سازی در قالب 63 مفهوم ‏اصلی، 11 مقوله فرعی و 3 مقوله کلی تحت عناوین: ‏"راهبردهای ‏درگیر با منابع ‏و ‏عوامل درون ‏بنگاهی"، "راهبردهای ‏سطح زنجیره در ‏خروج از شرایط ‏رکود ‏‏(میان ‏بنگاهی)‏" ‏و "راهبردهای ‏حمایت محور در ‏سطح حاکمیتی ‏و عاملین کلان ‏برون ‏بنگاهی"‏بخش بندی و ‏جمع بندی شده است. ‏