بررسی رابطه بین اقلام تعهدی اختیاری و رتبه اعتباری با توجه به اثر تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران

مدیران خودشیفته با ویژگی هایی چون میل به شهرت و قدرت طلبی برای حفظ منافع خود، انگیزه لازم در جهت اثربخشی بر رابطه بین اقلام تعهدی اختیاری و رتبه اعتباری و به تبع آن تغییرات رتبه اعتباری شرکت ها به رتبه مورد نظر خود را دارند. نمونه آماری پژوهش حاضر شامل 113 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و 17 شرکت پذیرفته شده در فرابورس ایران در بازه زمانی 1400-1390 است. داده های مطالعه با مراجعه به سایت کدال، سایت مرکز آمار ایران و نرم افزار ره آورد نوین گردآوری شد. فرضیه های پژوهش از طریق الگوهای رگرسیونی چند متغیره و رویکرد حداقل مربعات تعمیم یافته با استفاده از برنامه نرم افزاری EViews نسخه 12 آزمون شد. نتایج آزمون آماری فرضیه های پژوهش موید آن است که با افزایش اقلام تعهدی اختیاری رتبه اعتباری واحدهای اقتصادی افزایش می یابد. هم چنین، یافته های پژوهش حاکی از اثر تعدیل کنندگی خودشیفتگی مدیران با سه شاخص اندازه امضای مدیران، پاداش نقدی مدیران و عکس مدیران بر رابطه بین اقلام تعهدی اختیاری و رتبه اعتباری واحدهای اقتصادی است. به سخنی دیگر، خودشیفتگی مدیران بر اساس شاخص های یادشده سبب تقویت رابطه مثبت بین اقلام تعهدی اختیاری و رتبه اعتباری می شود. بر اساس این نتایج، به موسسه های رتبه بندی اعتباری پیشنهاد می شود که در فرایند رتبه بندی اعتباری واحدهای اقتصادی به عوامل خودشیفتگی مدیران و اقلام تعهدی اختیاری بیشتر توجه کنند.