مطالعه عملکرد لرزهای حین ساخت قاب خمشی مطالعه عملکرد لرزهای حین ساخت قاب خمشی مطالعه عملکرد لرزهای حین ساخت قاب خمشی

در روند اجرای سازه های فولادی با اتصالات پیچی، ابتدا پیچ ها توسط کارگران به صورت موقت بسته شده و به اصطلاح سفت می شوند، در این متن آن را بست اولیه نامیده ایم. پس از اجرای اتصالات چند قسمت مختلف به صورت بست اولیه، در مراحل بعدی ساخت، پیچ های اتصال پیش تنیده می گردد؛ به طوری که حداقل نیروی پیش تنیدگی آیین نامه ای در آن ها ایجاد شود. در این متن مرحله پیش تنیده کردن پیچ های اتصال فلنجی با عنوان بست ثانویه شناخته می شود. بنابراین در روند اجرای سازه های فولادی با قاب خمشی به کمک اتصالات از پیش پذیرفته ورق انتهایی، اثرات توالی ساخت از اهمیت قابل توجهی برخوردار است، چراکه در دوران ساخت، با توجه به حالت های مختلف ساخت حاکم بر شرایط اجرای پروژه، تاخیر در بست ثانویه اتصالات، عدم تکمیل سیستم مهار جانبی سازه و از طرفی احتمال رخ داد زلزله های با بزرگای مختلف می تواند منجربه خرابی سازه به صورت موضعی و یا کلی شده و نهایتا منجربه تحمیل هزینه های گزاف بر پروژه گردد. در این تحقیق از شتاب نگاشت های پیشنهادی توسط FEMA-P695 (ATC-63)  با ماهیت دور از گسل استفاده گردید و سپس با استفاده از منحنی های شکنندگی به بررسی میزان آسیب پذیری اتصال BUEEP پرداخته شده است. با عدم اجرای بست ثانویه در سازه، رفتار اتصالات به صورت نیمه صلب بوده و بحث میرایی و کاهش نیاز لرزه ای ناشی از آن محسوس تر می باشد. این روند بیش تر در شتاب های پایین تر قابل مشاهده بود. به طورکلی در سطوح عملکرد جزئی و متوسط، تاثیر عدم اجرای بست ثانویه با توجه به لقی اتصالات و نیاز به دریفت های پایین تر تا رسیدن به این سطح از عملکرد، بیش تر می باشد.