اثر سطوح مختلف مولیبدن و نیتروژن روی برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی اسفناج

تجمع نیترات یک مشکل شایع در اغلب سبزی های برگی است و هنگامی اتفاق می افتد که میزان جذب نیترات از میزان مصرف آن توسط گیاه فراتر رود. این مطالعه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول شامل افزودن نیترات (نیترات کلسیم) به محلول استاندارد هوگلند در سه سطح صفر، 10 و 20 درصد و فاکتور دوم افزودن غلظت مختلف مولیبدن از نمک مولیبدات سدیم در چهار سطح صفر، 5/0، 5/1 و 3 میکرومولار بود. صفات اندازه گیری شده شامل برخی ویژگی های رشدی، فنل و فلاونوئید کل، اسیدآسکوربیک، نیترات برگ اسفناج بودند. باتوجه به نتایج به دست آمده، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ریشه و درصد ماده خشک به ازای افزایش غلظت نیترات کلسیم تا 20 درصد و کاربرد مولیبدن تا 3 میکرومولار در محلول غذایی افزایش یافتند. کاربرد هم زمان مولیبدن و نیتروژن اثر معنی داری روی صفات فنل کل، فلاونوئید کل و اسیدآسکوربیک نداشت و بیش ترین میزان صفات مذکور در مولیبدن 3 میکرومولار مشاهده گردید. بیش ترین میزان نیترات برگ (4/3247 میلی گرم در کیلوگرم وزن تر) در تیمار 20 درصد نیترات اضافی همراه با مولیبدن شاهد مشاهده گردید. براساس نتایج حاصل، کاربرد مولیبدن در محلول غذایی اثر کاهنده روی تجمع نیترات در برگ اسفناج داشت، بنابراین افزودن 3 میکرومولار مولیبدات سدیم به محلول غذایی هوگلند در سیستم هیدروپونیک برای تولید اسفناج جهت حصول حداکثری میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی و حداقل میزان تجمع نیترات توصیه می گردد.