پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس اضطراب سلامت و خودکارآمدی با میانجی گری ذهن آگاهی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

پژوهش حاضر باهدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس اضطراب سلامت و خودکارآمدی با میانجیگری ذهن آگاهی در زنان دارای اسکلروز چندگانه اجرا شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی به روش مدل یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) می باشد. جامعه آماری شامل کلیه زنان متاهل دارای تحصیلات دیپلم و بالاتر که در انجمن ام اس تهران ثبت نام کرده بودند، در سال 1400 می باشند که تعداد آن ها 14899 نفر بود. از این تعداد با توجه به فرمول کوکران تعداد 342 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. کلیه نمونه های پژوهش به چهار پرسشنامه رضایت زناشویی اولسون و همکاران (1998)، اضطراب سلامت سالکوسکیس و دیگران (2002)، خودکارآمدی شوارتزر و جروسالم (1979) و ذهن آگاهی بائر و دیگران (2006) پاسخ دادند. جهت تجزیه وتحلیل داده ها و از نرم افزار SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج آماری نشان داده است اثر مستقیم رضایت زناشویی به واسطه اضطراب سلامت و خودکارآمدی معنی دار است (0/05>p)، همچنین اثر غیرمستقیم رضایت زناشویی به واسطه ذهن آگاهی نیز معنی دار است (0/05>p). با توجه به نتایج، ذهن آگاهی در رابطه بین اضطراب سلامت و خودکارآمدی با رضایت زناشویی نقش میانجی دارد.