ارزیابی کیفیت زیستگاه مرال (Cervus elaphus maral) در استان گلستان

تغییرات کاربری اراضی به علت افزایش توسعه شهری و رشد بی سابقه جمعیت، افزایش یافته است. الگوی نامناسب پوشش اراضی می تواند موجب تخریب و نابودی زیستگاه های حیات وحش شده و تنوع زیستی را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی، مرال به عنوان بزرگترین گوزن بومی ایران و نقش مهمی که در تنوع زیستی دارد، بسیار مورد توجه مدیران جنگل قرار گرفته است. در پژوهش حاضر زیستگاه گونه مرال در استان گلستان و میزان تاثیر کاربری اراضی بر کیفیت زیستگاه این گونه با استفاده از مدل Habitat Quality در نرم افزار InVEST مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 77/99 درصد از سطح استان دارای کیفیت خیلی پایین، 0/03درصد دارای کیفیت متوسط، 2/15درصد دارای کیفیت خوب و 18/81 درصد دارای کیفیت خیلی خوب برای زیستن مرال است. بهتر است راهبردهای مدیریتی در خصوص تاسیس واحدهای دامداری، توسعه شهری و روستایی، تبدیل اراضی جنگلی، توسعه کشاورزی با تدابیر از پیش تعیین شده ای در راستای حفظ زیستگاه مرال در نظر گرفته شود. نتایج پژوهش حاضر با شناسایی مناطق داغ با کیفیت بالای زیستگاهی و نیز تعیین مهم ترین عرصه های نیازمند حفاظت بیشتر می تواند در برنامه ریزی های حفاظتی لحاظ شود. همچنین پیشنهاد می شود سناریو های مختلف تغییر کاربری اراضی در مدل سازی کیفیت زیستگاه مد نظر قرار گیرد تا برنامه های مناسب تری در امر حفاظت طرح ریزی گردد.