بررسی عوامل موثر بر رفتار غذادهی مردم به سگ های ولگرد در شهرستان جیرفت

امروزه جمعیت سگ های ولگرد در سراسر دنیا در حال افزایش است که این امر منجر به تعارض بین انسان و سگ ها در محیط های شهری شده است. درک احساسات و نگرش مردم نسبت به سگ های ولگرد می تواند به حل این تعارض کمک کند. در سال های اخیر، حضور سگ های ولگرد در شهرهای مختلف کشور افزایش یافته است که این امر منجر به افزایش گاز گرفتگی، ترس، بهم زدن آسایش و سلامت مردم شده است.  هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی عوامل موثر بر رفتار غذادهی سگ های ولگرد شهرستان جیرفت توسط مردم در استان کرمان در یک مهر تا یک دی ماه  1401 است. بدین منظور متغیر غذا دهی و عدم غذا دهی به عنوان متغیر وابسته و متغیرهای دیگر از جمله سن، جنس، سطح تحصیلات، ترس مردم و همچنین موافقت مردم با نقش تهدیدکنندگی حضور سگ ها در امنیت و سلامتی مردم، و تعدد غذادهی نزدیکان آنها به سگ های ولگرد به عنوان متغیر های مستقل در نظر گرفته شدند. با کمک مدل رگرسیون لجستیک، این روابط بررسی شد. یافته ها نشان داد 34/5درصد از پاسخ دهندگان به سگ های ولگرد غذا می دادند. همچنین نتایج نشان می دهد در افراد با ترس بیشتر نسبت به سگ های ولگرد (0/000=P؛ 0/810=B) و آنهایی که سگ ها را به عنوان یک تهدید برای امنیت و سلامتی خود تلقی می کنند (0/009=P؛ 0/473=B)، تمایل به غذادهی کاهش می یابد. همچنین نتایج نشان داد که خانم ها در مقایسه با آقایان (0/000=P؛ 0/060=B) تمایل بیشتری به غذا دهی به سگ های ولگرد دارند. سن و تحصیلات تاثیر معنی داری بر رفتار غذادهی مردم ندارد. این مطالعه نشان می دهد که مدیریت پایدار جمعیت سگ های ولگرد و حل تعارض آنها با مردم نیازمند درک عمیق از نگرش، ادراک، احساس و دیگر عوامل می باشد.