ارتباط استقلال و تعهد حرفه ای با سطح تحصیلات در پرستاران بخش مراقبت های ویژه: یک مطالعه مقطعی

 استقلال و تعهد حرفه ای از عوامل تاثیرگذار بر فرایند ابقا در حرفه پرستاری، رضایت شغلی و کیفیت مراقبت ها در بخش های مراقبت ویژه هستند. سطح تحصیلات پرستاران نقش مهمی در توانایی آنها برای توسعه استقلال و تعهد دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط استقلال و تعهد حرفه ای با سطح تحصیلات انجام شد.

 مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی است که در سال 1400 در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. جامعه مورد مطالعه شامل 160 نفر از پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بود که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه استقلال و تعهد حرفه ای بود.جهت تعیین ارتباط بین متغیرها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون ،آنالیز واریانس و تی مستقل استفاده شد.

طبق یافته ها میانگین نمره تعهد حرفه ای بخش مراقبت های ویژه به طور کلی (91/14 ± 82/12) و میانگین نمره استقلال حرفه ای در پرستاران (74/10 ± 15/35) گزارش شد، که بیانگر تعهد و استقلال حرفه ای بالا در پرستاران شاغل در این بخش ها است. در بین ابعاد مختلف تعهد حرفه ای بیشترین نمره مربوط به درگیری با حرفه پرستاری با میانگین (0/78 ± 3/63) و کمترین نمره مربوط به درک از پرستاری با میانگین (0/56 ± 3/02) بود. استقلال حرفه ای در بعد استقلال مبتنی بر عملکرد دارای بیشترین میانگین (6/31 ± 25/26) و در بعد استقلال مبتنی بر ارزش دارای کمترین میانگین (6/15 ± 23/87) بود. استقلال حرفه ای با سطح تحصیلات ارتباط معنی داری داشت (0/020 = P).

 یافته ها نشان داد که بین تعهد و استقلال حرفه ای ارتباط معنادار وجود دارد. لذا آشناسازی پرستاران با مولفه های تاثیرگذار بر استقلال حرفه ای از جمله بالا بردن و به روز کردن دانش می تواند در بالا بردن استقلال حرفه ای موثر باشد. با توجه به استقلال در عملکرد پرستاران بخش های مراقبت ویژه می تواند با افزایش تعهد حرفه ای موجب بالا بردن کیفیت مراقبت ها گردد. همچنین یافته ها نشان داد که با نظر به محدود بودن میزان سطح تحصیلات نمی توان نتیجه گرفت پرستاران دارای مدرک لیسانس استقلال و تعهد حرفه ای بالاتری را نشان دهند.