معنای مکان در معماری بازار تاریخی تبریز با توجه به رویکرد مطالعات فرهنگی

برای تعریف ماهیت یک چیز، باید درپی یافتن نوعی ارتباط یا ساختار باشیم که درمیان تعدادی از موقعیت های مرتبط به طور ثابت و لایتغیر باقی می ماند. هدف اصلی ازآن را می توان بعد پدیدارشناسی، در بررسی، تحقیق و شناخت مستقیم و بی واسطه پدیده ها عنوان نمود. استقرار هویت هر عصر، معنای مکان خودرا دارا بوده است. گرچه الحاقی در برخورد با جنبشی رخ دهد فعل وانفعالاتی توصیف می گردد. به طورخاص، مجموعه بازار تاریخی تبریز را می توان یک چارچوب رسا و گران مایه با ویژگی و خصوصیات بی همتا همچون هنر، معماری و مملو از زیبایی بی مانند درتبیین توسعه پایدار از دیرباز تابه امروز درجهت معنای مکان، دارای هویت واحد، هویدا داشت. علی هذا هدف پژوهش حاضر، کاوش و تجزیه وتحلیل معنای مکان در معماری بازار تاریخی تبریز باتوجه به رویکرد مطالعات فرهنگی، در آفرینش یک راهبرد معنای مفهومی افزون بر بینش فرانمون های مستتر معنایی، می باشد. تحقیق حاضر را می توان به روش اجرایی تحقیق توصیفی-تحلیلی توصیف نمود؛ و برپایه مستندات مکتوب در پدیدارکردن یک راهبرد با واکاوی کیفی-کمی بهره مند می باشد. یافته های پژوهش نمایان گر آن است که مجموعه بازار تاریخی تبریز در پیوست بقاء معنای مکان به مانند ابعاد معنای در معماری مجموعه افزون بر نمود آمیخته و هویت واحد، درآن پدیده است. به طورخاص، شهر تبریز و مجموعه بازار تاریخی تبریز دارای یک همبستگی و فرنایش بوطیقای فضا (عطف به مکان)، در معماری بی مثال همزادگونه با تبیینات معنای مکان در نهان خود حائز هویت مندی به حساب می آید. درنتیجه، دراین تحقیق برآنیم مجموعه بازار تاریخی تبریز چه به مثابه معنای مکان در معماری آن، چه بن مایه سرمایه اجتماعی-فرهنگی-اقتصادی-سیاسی و چه به جهت پایداری بدید درخورتوجه و دل بستگی ماندگاری در سطوح جهانی منظور می گردد.